Czynniki wywołujące odrę, świnkę i różyczkę są wirusami, co oznacza, że choroby te są wyjątkowo zaraźliwe. Aby chronić dziecko przed infekcjami, wykonuje się szczepienia. Zastanów się, jak i kiedy należy zaszczepić się przeciwko odrze, różyczce i śwince i jakie niepożądane reakcje mogą być stosowane w przypadku tych leków.
Rodzaje szczepionek KPK
Istnieją różne rodzaje szczepionek przeciwko odrze, śwince i różyczce.
Są to:
- jednoskładnikowy, działający przeciwko jednej infekcji;
- dwuskładnikowy, wpływ takich połączonych szczepionek jest skierowany przeciwko dwóm chorobom;
- trójskładnikowy, zdolny do zapobiegania rozwojowi wszystkich tych chorób.
Wprowadzenie leków pierwszego rodzaju odbywa się za pomocą trzech iniekcji w różnych częściach ciała. Preparaty dwuskładnikowe są łączone z jednoskładnikowymi, na przykład po raz pierwszy wprowadzono szczepionkę przeciw śwince, a następnie stosuje się środek przeciw różyczce. Trivaccyny są uważane za najwygodniejsze, pacjent zaszczepia je na trzy choroby jednym zastrzykiem.
Domowe szczepionki przeciwko odrze, różyczce i śwince
Niestety, pociągi trójskładnikowe nie są produkowane w Rosji.Krajowy przemysł farmaceutyczny wytwarza dwuskładnikowy preparat zapobiegający różyczce i zapaleniu ślinianek przyusznych, po zastosowaniu, który wymaga kolejnego wstrzyknięcia, przeciw odrze. Ale tej wady nie można uznać za znaczącą. Skuteczność środków nie jest gorsza od produktów zagranicznych, a częstotliwość reakcji niepożądanych jest taka sama.
Zaimportowane leki
Główną zaletą zagranicznych leków w porównaniu z rodzimymi jest to, że są one trójskładnikowe i zawierają niezbędne substancje do zwalczania tych trzech zakażeń.
Najbardziej rozpowszechnione formuły stosowane w Rosji to:
- "Ervevaks";
- MMR-II;
- Priorix.
Uwaga. Przygotowania do produkcji zagranicznej nie zawsze są dostępne w klinikach dystryktu, a rodzice, którzy chcą chronić swoje dziecko przed infekcją, na przykład za pomocą szczepionki Priorix, będą musieli sami ją zakupić. W tej sytuacji należy uważnie przeczytać warunki przechowywania i zasady transportu leku oraz ściśle je przestrzegać.
Harmonogram szczepień dla dzieci
Inokulacja CCP jest wprowadzana do regionu podspojówkowego lub przez nakłucie.zewnętrzna część prawego ramienia. Po raz pierwszy szczepione są dzieci w wieku jednego roku, a drugie przepisywane jest w wieku 4-6 lat. W niektórych przypadkach dozwolone są pewne odstępstwa od przyjętego harmonogramu.
Środki te zapewniają odporność na odrę, różyczkę i świnkę przez długi czas. W zależności od podatności pacjenta na lek i charakterystyki jego ciała, efekt szczepienia może trwać od 10 do 25 lat.
Uwaga! Dzieci z zaburzeniami neurologicznymi i innymi poważnymi problemami zdrowotnymi mogą być przepisywane szczepienia tylko za zgodą specjalisty po badaniu i ocenie stanu pacjenta. A po wprowadzeniu szczepionki CCP takie dzieci potrzebują nadzoru medycznego.
Przygotowanie dziecka do szczepienia
Aby dziecko miało normalne szczepienie, przed wykonaniem zabiegu należy przestrzegać kilku zasad:
- Odwiedź pediatrę i zdaj ogólne testy, aby ocenić stan dziecka.
- W przypadku przewlekłych dolegliwości u pacjenta, szczepić tylko w fazie remisji.
- Na tydzień przed szczepieniem nie włączaj nowych pokarmów do diety dziecka.
- Unikaj miejsc o dużym tłumie, szczególnie podczas epidemii sezonowych.
- Jeśli dziecko miało grypę lub przeziębienie, szczepionkę można podać nie wcześniej niż 2 tygodnie po całkowitym wyzdrowieniu.
- W dniu szczepienia wymagany jest pomiar temperatury.
- Czekając na swoją kolejkę do gabinetu, lepiej będzie, jeśli mały pacjent będzie w tym czasie na ulicy lub w samochodzie z kimś z rodziny.
Przy najmniejszym odchyleniu od normy w stanie dziecka, konieczne jest powiedzenie tego lekarzowi, może być konieczne odroczenie szczepienia.
Jak dzieci tolerują szczepienia przeciwko odrze, różyczce i śwince
Jednym z ważnych pytań, które niepokoją wszystkich rodziców jest to, jak tolerowana jest szczepionka przeciw odrze, śwince i różyczce. Z reguły lekarze ostrzegają matki i ojców o możliwych reakcjach, które nie są nieprawidłowe.
Po szczepieniu często stwierdza się następujące choroby u dziecka:
- temperatura wzrasta, czasem znacznie, do 38 stopni;
- niewielka wysypka pojawia się w różnych częściach ciała;
- jest katar i kaszel, drażliwość w gardle;
- dyskomfort w stawach kończyn;
- obszar nakłucia jest czerwony i trochę obolały.
Te objawy mogą pojawić się w ciągu 5-15 dni po zabiegu. Ich wystąpienie nie oznacza, że szczepienie zostało wykonane z naruszeniem zasad lub ciało pacjenta nie zażyło leku. Takie objawy wskazują na aktywność odpornościową, nie są powodem do niepokoju i nie wymagają szczególnego traktowania.
Interwencja lekarzy jest konieczna tylko w przypadkach, gdy wskaźniki temperatury przekraczają 39 stopni, a stan dziecka powoduje poważne obawy u rodziców.
Skutki uboczne i sposoby radzenia sobie z nimi
Występowanie poważnych powikłań w wyniku szczepienia przeciw PDA uważa się za dość rzadkie.
Możliwe konsekwencje obejmują następujące stany:
- rozległy obrzęk w miejscu wstrzyknięcia;
- obfita wysypka na ciele, pokrzywka;
- silny ból brzucha;
- naruszenie funkcji oddechowych, procesy zapalne w płucach i oskrzelach;
- spadek liczby płytek we krwi;
- rozwój zapalenia mózgu;
- występowanie aseptycznego surowiczego zapalenia opon mózgowych;
- ciężkie zaburzenia nerek;
- objawy wstrząsu anafilaktycznego lub toksycznego.
To ważne! W takich przypadkach nie można opóźnić leczenia specjalistów, dziecko potrzebuje pilnej opieki medycznej. Samo leczenie i przedwczesne środki mogą powodować rozwój strasznych powikłań i poważnych naruszeń w ciele dziecka, a nawet śmierci.
Czego nie robić po szczepieniu
Sposób, w jaki organizm dziecka reaguje na lek zależy w dużej mierze od przestrzegania zasad zachowania po wprowadzeniu kompozycji. Aby zmniejszyć ryzyko powikłań, należy zapoznać się z poniższymi zasadami.
Po zaszczepieniu dziecka nie należy natychmiast opuszczać placówki medycznej i wychodzić z dzieckiem. Lepiej pozostać w klinice, pod nadzorem ekspertów, kolejne 30-40 minut. Jeśli coś pójdzie nie tak, dziecko natychmiast otrzyma pomoc.
W dniu, w którym dziecko jest wstrzykiwane z lekiem, nie należy pozwalać mu na dłuższe pozostanie w łazience, lepiej unikać długotrwałych zabiegów wodnych i szybko umyć dziecko pod prysznicem, starając się nie dotykać miejsca wstrzyknięcia. Ponadto musisz upewnić się, że dziecko nie drapie tego obszaru skóry, i po raz kolejny go nie dotyka.
Chodzenie z dzieckiem nie powinno być anulowane, ale lepiej jest trzymać się z dala od placów zabaw i zatłoczonych miejsc. Jest możliwe, że dziecko "złapie" infekcję, co może spowodować rozwój powikłań o różnym nasileniu.
Ponadto będziesz musiał dokładnie rozważyć dietę. W pierwszym tygodniu po szczepieniu nie należy podawać dziecku nieznanych mu produktów ani karmić go pokarmem, który może wywoływać alergie. Konieczne jest również ograniczenie spożycia czekolady, słodyczy, napojów gazowanych i słodyczy z dużą ilością konserwantów i barwników.
Rada Przydatne będzie również kontrolowanie temperatury ciała dziecka, nawet jeśli zachowuje się jak zwykle i nie ma oznak niedyspozycji. Jak wspomniano powyżej, liczba ta może wzrosnąć do 38 stopni, co jest uważane za normę. Ale jeśli kolumna rtęci "przekroczyła" znak "38,5", warto wspomnieć o tym miejscowemu pediatrowi.
Przeciwwskazania do tryprypcyny
Istnieje wiele przypadków, w których szczepienia przeciw CPC dla dorosłych i dzieci są zabronione.
Przeciwwskazania są podzielone na tymczasowe i trwałe, pierwsza kategoria obejmuje następujące stany:
- zaostrzenie przewlekłych procesów;
- choroby wirusowe i zakaźne;
- przeziębienia i przeziębienia;
- naruszenia stanu zapalnego w ostrej fazie;
- efekt testu Mantoux lub szczepionki przeciw gruźlicy (przerwa pomiędzy szczepieniami w tym przypadku powinna wynosić od jednego do jednego i półtora miesiąca);
- ostatnie transfuzje krwi;
- przyjmowanie pewnych leków (jeśli pacjent przechodzi terapię farmakologiczną, należy poinformować lekarza i wymienić środki stosowane w procesie leczenia).
Ponadto tymczasowym przeciwwskazaniem do szczepienia przeciw PDA jest ciąża. Ponieważ wirusy wywołujące rozwój tych niebezpiecznych warunków mogą wyrządzić znaczną szkodę nienarodzonemu dziecku, szczepienie powinno odbywać się z dużym wyprzedzeniem na etapie planowania i przygotowania do poczęcia.
Zakaz szczepienia będzie trwały w sytuacjach, gdy pacjent:
- alergia na białko jaja;
- nietolerancja na niektóre leki przeciwbakteryjne;
- szok anafilaktyczny lub obrzęk naczynioruchowy w przeszłości;
- poważne powikłania po szczepieniu;
- mała liczba płytek we krwi;
- obecność złośliwych nowotworów;
- Zakażenie HIV;
- poprzednie operacje przeszczepu narządu.
Wielu rodziców niechętnie przyjmuje szczepionki CPC dla dzieci, z obawy przed możliwymi powikłaniami. Należy jednak pamiętać, że wszelkie działania niepożądane występują dość rzadko, a w przypadku odmowy szczepienia dziecko może zarazić się niebezpieczną infekcją. Dlatego też, jeśli nie ma przeciwwskazań do zabiegu, lepiej chronić ciało dziecka.
