Wśród patologii, na które narażone są narządy układu oddechowego, zmiany obturacyjne są od siebie oddalone, ze względu na specyfikę objawów klinicznych. Z tego powodu takie choroby są mało znane, a pacjenci często boją się i nie bez powodu, gdy są zdiagnozowani z POChP. Co to jest i jak jest traktowane, nasi eksperci powiedzą.
Co to jest POChP i kto jest zagrożony zachorowaniem?
Pod ukrytym skrótem dotyczącym POChP przewlekła obturacyjna choroba płuc jest postępującą chorobą, charakteryzującą się nieodwracalnymi procesami zachodzącymi w tkankach wszystkich części układu oddechowego.
Zgodnie ze standardami Światowej Organizacji Zdrowia, kod ICD-10 dla POChP oznacza, że zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją Chorób Dziesiątej Rewizji, choroba należy do kategorii narządów oddechowych.
Działania mające na celu zmniejszenie liczby czynników, które zmniejszają ryzyko rozwoju POChP, uważają eksperci WHO za priorytet.
Aby zrozumieć, jak poważne są te uszkodzenia płuc dla zdrowia, nie jest konieczne zagłębianie się w leżące u podstaw procesy zachodzące podczas rozwoju POChP. Jakiego rodzaju choroba staje się jasna z jego przewidywań - praktycznie nie ma szans na wyleczenie.
Obraz kliniczny
Charakterystyczną cechą POChP jest modyfikacja budowy oskrzeli, a także tkanki płucnej i naczyń krwionośnych. W wyniku działania czynników drażniących na błonę śluzową oskrzeli pojawiają się procesy zapalne, które zmniejszają odporność lokalną.
Na tle zapalenia wytwarzanie śluzu oskrzelowego staje się bardziej intensywne, ale jego lepkość wzrasta, co utrudnia naturalne wydzielanie sekrecji. W przypadku bakterii taka stagnacja jest najlepszym stymulatorem rozwoju i reprodukcji.
Ze względu na aktywność bakterii, stopniowo przerywa się przepuszczalność połączeń oskrzeli łączących pęcherzyki z powietrzem, strukturę tchawicy i tkanki płucnej.
Dalszy postęp choroby prowadzi do nieodwracalnych procesów powodujących rozwój zwłóknienia i rozedmy płuc:
- obrzęk błony śluzowej oskrzeli;
- skurcze gładkich mięśni płuc;
- zwiększyć lepkość sekrecyjną.
Patologie te charakteryzują się proliferacją tkanki łącznej i anomalnym rozszerzaniem się dystalnych odcinków wypełnionych powietrzem.
Czynniki prowokujące
Złośliwe czynniki są podstawą do wystąpienia POChP.Jednym z głównych czynników powodujących nieodwracalną niedrożność płuc jest palenie. Na próżno palacze uważają, że przez wiele lat stosowania się do złego nawyku ich zdrowie pozostaje takie samo. Warunki rozwoju choroby powstają więcej niż jeden dzień, a nawet rok - najczęściej diagnoza jest rozczarowująca dla osób powyżej 40 roku życia.
Bierni palacze również są zagrożeni.
Wdychanie dymu tytoniowego nie tylko podrażnia błonę śluzową dróg oddechowych, ale także stopniowo niszczy ich tkanki. Utrata elastyczności włókien pęcherzyków płucnych jest jedną z pierwszych oznak powstawania niedrożności. Jednak na tym etapie objawy choroby nie są wystarczająco wyraźne, aby chory mógł zwrócić się o pomoc medyczną.
Dodatkowe czynniki prowokujące do POChP:
- infekcje dróg oddechowych;
- wdychanie szkodliwych substancji lub gazów;
- patogeniczne skutki środowiska zawodowego;
- genetyczna podatność na uszkodzenie tkanki płucnej przez elastazę, z powodu niedoboru białka alfa-1-atripsynowego.
Pojawienie się i rozwój POChP nie jest związany z przebiegiem innych przewlekłych procesów w narządach układu oddechowego.Należy jednak do szeregu profesjonalnych patologii, które dotykają hutników, budowniczych, górników, pracowników kolei, pracowników przemysłu celulozowo-przetwórczego, a także robotników rolnych zajmujących się przetwarzaniem ziarna i bawełny.
Pod względem liczby zgonów POChP zajmuje czwarte miejsce wśród głównych patologii populacji w wieku produkcyjnym.
Cechy klasyfikacji
Klasyfikacja POChP zapewnia cztery etapy rozwoju patologii, określone przez stopień złożoności jej przebiegu. Głównymi kryteriami stratyfikacji są obecność charakterystycznych objawów, a także wymuszona objętość wydechowa w pierwszej sekundzie (FEV1) i wymuszona pojemność życiowa płuc (FVC) zarejestrowana po inhalacji z lekiem rozszerzającym oskrzela.
Główne etapy przebiegu POChP:
- łatwe Funkcja oddychania zewnętrznego jest normalna. Stosunek FEV1 do FVC jest mniejszy niż 70% normy, co jest uważane za oznakę wczesnego rozwoju niedrożności oskrzeli. Nie można zaobserwować przewlekłych objawów;
- średnia. Wskaźniki funkcji oddechowej są mniejsze niż 80%.Stosunek FEV1 do FVC jest mniejszy niż 70% normy, co potwierdza postęp drożności. Kaszel gorzej. Inne charakterystyczne objawy choroby są obecne;
- ciężki Wskaźniki OVF1 wynosi mniej niż 50% normy. Stosunek FEV1 do FZHEL wynosi mniej niż 70% normy. W towarzystwie silnego kaszlu, obfitej plwociny i znacznej zadyszki. Pojawiają się napady zaostrzeń;
- bardzo ciężki. Funkcja oddychania zewnętrznego jest mniejsza niż 30%. Charakteryzuje się występowaniem niewydolności oddechowej i rozwojem serca płucnego z nieprawidłowym rozszerzeniem serca prawostronnego.
Jedyną rzeczą, jaką może zrobić chory, jest pilne przestrzeganie zaleceń lekarzy, aby spowolnić postęp choroby i poprawić ogólne samopoczucie. Najlepsze, co może i powinna robić osoba zdrowa, jest zapobieganie występowaniu choroby poprzez podejmowanie wysiłków w celu zapewnienia środków zapobiegawczych.
Objawy przewlekłej obturacyjnej choroby płuc
Charakterystyczne objawy rozwoju POChP pojawiają się na etapie umiarkowanego nasilenia. Przed rozpoczęciem późniejszych stadiów choroba przebiega w formie utajonej i może jej towarzyszyć niewielki sporadyczny kaszel.Wraz z rozwojem patologii, kaszel wiąże się z odkaszlaniem śluzu śluzowego.
Około 10 lat po wystąpieniu wczesnych objawów rozwija się duszność - uczucie braku powietrza towarzyszy wysiłkowi fizycznemu. Z biegiem lat wzrasta intensywność duszności. W ciężkiej POChP duszność powoduje zatrzymanie się człowieka co każde sto metrów. W skrajnie ciężkiej postaci choroby pacjent nie jest w stanie samodzielnie wyjść z domu, ale także zmienić ubranie.
Ciężkie objawy POChP występują, gdy rozwój patologii osiąga ciężką fazę:
- ataki kaszlu stają się długie i regularne;
- objętość wydzielanego śluzu plwociny znacznie wzrasta, wraz z nadejściem niezwykle trudnego stadium, ropa pojawia się w plwocinie;
- duszność występuje nawet w spoczynku.
Patologiczne procesy charakterystyczne dla przebiegu POChP prowadzą do zmian patofizjologicznych we wszystkich częściach układu oddechowego i towarzyszą im ogólnoustrojowe objawy w postaci dysfunkcji mięśni szkieletowych i utraty masy mięśniowej.
Formularze kliniczne
W zależności od intensywności ekspresji objawów choroby i jej charakterystyki istnieją dwie kliniczne postaci POChP - oskrzela i rozedma płuc.
Główne kryteria określania postaci klinicznej mają zastosowanie tylko w końcowych stadiach rozwoju patologii:
- częstość kaszlu, duszność;
- nasilenie niedrożności oskrzeli;
- nasilenie hiperwentylacji płuc jest łagodne lub ciężkie;
- kolor sinicy - niebieski lub różowawy szary;
- okres formowania się serca płucnego;
- obecność czerwienicy;
- ciężkość wyniszczenia;
- wiek, w którym śmierć jest możliwa.
Utrata sprawności fizycznej i niepełnosprawności jest nieuniknioną konsekwencją postępu POChP.
Leczenie przewlekłej obturacyjnej choroby:
Ze względu na to, że nie jest możliwa szybka diagnoza, leczenie POChP najczęściej rozpoczyna się na początku stadium umiarkowanego lub ciężkiego. Podejmowanie historii obejmuje identyfikację indywidualnych czynników ryzyka - określenie wskaźnika palacza, obecność infekcji.
Do diagnostyki różnicowej astmy oskrzelowej, badającej parametry charakteryzujące duszność po ekspozycji na prowokujący bodziec.
Aby potwierdzić diagnozę, wykonuje się spirometrię - pomiar charakterystyki objętościowej i prędkości oddychania w celu określenia jego funkcjonalności.
Jako dodatkowe środki diagnostyczne:
- badanie cytologiczne plwociny,
- badanie krwi dla czerwienicy;
- analiza gazów krwi;
- radiografia płuc;
- EKG;
- bronchoskopia.
Dopiero po ustaleniu rozpoznania i ustaleniu stadium i postaci choroby, zalecane jest leczenie.
W remisji
W okresach recesji ostrych objawów POChP zaleca się pacjentom stosowanie leków rozszerzających oskrzela, które zwiększają światło oskrzeli, mukolityczne, rozrzedzającą się plwocinę, a także glikokortykosteroidy wziewne.
Podczas zaostrzeń
Faza zaostrzenia POChP charakteryzuje się ostrym i znaczącym pogorszeniem się samopoczucia pacjenta i trwa około dwóch dni. Aby zmniejszyć intensywność objawów choroby, pulmonolodzy przepisują antybiotykoterapię.
Wybór antybiotyków jest dokonywany zgodnie z rodzajem flory bakteryjnej, która wypełnia płuca. Korzystne są leki łączące penicyliny i kwas klawulanowy, fluorochinolony oddechowe i cefalosporyny drugiej generacji.
W podeszłym wieku
Leczenie POChP u osób w podeszłym wieku to nie tylko stosowanie terapii lekowej,ale także stosowanie środków ludowych, zapewnienie ćwiczeń aerobowych i środków zapobiegawczych, w tym zwolnienie z palenia i korygowanie niewydolności oddechowej.
Tradycyjne metody i metody leczenia POChP
Stosowanie zaleceń tradycyjnej medycyny w POChP ma kilka celów:
- złagodzenie objawów;
- spowolnienie patologicznego postępu;
- uruchomienie mechanizmów regeneracyjnych;
- przywrócenie witalności pacjenta.
Inhalacje oparte na materiałach roślinnych - oregano, mięty, nagietkach, rumianku, a także olejkach eterycznych z sosny i eukaliptusa są uważane za najskuteczniejszy sposób wpływania na tkanki dotknięte POChP.
Aby wzmocnić efekt terapeutyczny, stosuje się napary z nasion anyżu, bratków, althei, meduzy, babki, wrzosu, mech islandzkiego, tymianku i szałwi.
Aby wzmocnić płuca, tradycyjni uzdrowiciele zalecają picie brzozy.
Ćwiczenia oddechowe
Ćwiczenia aerobowe i zestaw ćwiczeń oddechowych stanowią podstawę rehabilitacji chorych na POChP. Dzięki ćwiczeniom oddechowym osłabione mięśnie międzyżebrowe są zaangażowane w proces oddychania, wzmocnione są mięśnie gładkie płuc, a jednocześnie poprawia się stan psychiczny pacjenta.
Jedno z ćwiczeń: wdychać nos i jednocześnie podnosić ramiona do góry, zginać plecy i ruszać nogami do tyłu. Następnie zrób wydech przez usta i wróć do pozycji wyjściowej. Podczas powtarzania ćwiczenia, na przemian zabierają lewą lub prawą nogę.
Ćwiczenie jest dozwolone tylko w okresie remisji.
Zapobieganie POChP
Podstawą zapobiegania POChP jest rzucenie palenia, ponieważ dym tytoniowy wywołuje pojawienie się destrukcyjnych procesów w płucach.
Ponadto poniższe działania pomogą wyeliminować prawdopodobieństwo rozwoju POChP:
- zgodność z wymogami ochrony pracy w przypadku pracy niebezpiecznej;
- ochrona narządów oddechowych przed kontaktem z substancjami niebezpiecznymi dla zdrowia;
- wzmocnienie odporności - aktywność fizyczna, stwardnienie, przyleganie do dnia;
- zdrowa żywność.
Aby zapobiec POChP, Światowa Organizacja Zdrowia opracowała konwencję mającą na celu zwalczanie globalizacji rozprzestrzeniania się wyrobów tytoniowych. Umowa została podpisana przez przedstawicieli 180 krajów.
Świadome podejście do potrzeb twojego ciała - jedyny właściwy wybór zdrowych ludzi.
