Wcielając w to wszystko, co najlepsze ze starych i współczesnych odmian, angielska róża zyskała zasłużone współczucie ogrodników. Duże kwiaty o przyjemnym aromacie, odporne na choroby, długie i obfite kwitnienie - te zalety czynią z niego pożądanego mieszkańca różańców.
Opis i cechy odmian
Autorstwo w tworzeniu grupy odmian, zjednoczonej pod wspólną nazwą "Angielska róża", należy do Davida Austina, znanego angielskiego hodowcy. Większość podgatunków z tej grupy należy do form półtłustych lub wysokich krzewów.
Opis angielskich odmian róży:
- Falstaff - Wysokość krzewu sięga półtora metra, podczas kwitnienia jest pokryta dużymi kwiatami o niesamowitym pięknie. Odmiana Falstaff jest uważana za jedną z najpiękniejszych - fioletowe kwiaty są początkowo jasne, a blaknące, zyskują fioletowo-purpurowe opalizujące odcienie.
- Abraham Darby - krzew jest duży i rozłożysty, ma około 1,5 m wysokości, z dobrą starannością może dorastać do 2,5 m. Nie toleruje cienia, a nawet półcienia, kwitnie obficie całe lato tylko w dobrze oświetlonym miejscu. Kwiaty są brzoskwiniowo różowe, pąki mają delikatny róż, wydzielają delikatny owocowy aromat.
- Benjamin Briton - tworzy bardzo potężny krzew o rozmiarze około 120-165 cm, kwiaty są jaskrawo purpurowe, mają delikatny owocowy aromat z cytrusowymi nutami. Odmiana została wyhodowana w 2001 roku.
- Charlotte - krzewy są potężne, rozgałęzione, mają ponad 185 cm wzrostu, silne podwójne kwiaty blakną w słońcu, są pomalowane w różnych odcieniach żółci, z cytrynowym środkiem i kremowymi krawędziami. Podczas kwitnienia wydzielają silny aromat róż herbacianych. Odmiana powstała w 1994 roku.
Wszystkie angielskie róże odznaczają się powtarzającym się kwitnieniem, przyjemnym aromatem, pięknym kształtem i kolorem kwiatów. Są odporne na choroby grzybowe i mróz, preferują jasne słońce. Ale są też odmiany tolerujące cień: Crocus Rose, Gertrude Jekull, Golden Celebration, Queen of Sweden, itp.
Przygotowanie i sadzenie angielskich róż
W przypadku angielskich sadzonek róży zakupionych w szkółce, musi istnieć certyfikat jakości, wtedy możesz mieć pewność, że są oryginalne.
Różyczki angielskie najlepiej sadzić w odległości 1 m od siebie, ponieważ krzewy rosną mocne, rozprzestrzeniają się. Skład gleby jest ważny, aby nie zawieść się wynikowi, wskazane jest przeprowadzenie prac przygotowawczych przed sadzeniem - wykopanie działki i wprowadzenie materii organicznej.
Róże sadzi się w miejscu, gdzie na wiosnę nie ma stojącej wody. Głównym problemem są wody gruntowe położone blisko powierzchni. Mogą zniszczyć system korzeniowy. Wyjście będzie lądowało na podwyższeniu.
Opis procesu lądowania:
- Przed sadzeniem róża z otwartym systemem korzeniowym moczona jest przez 12 godzin, gliniany gadatnik schodzi z korzeni, a następnie trzeba go trochę przyciąć.
- Kopalnia jest wykopana na 2 bagnetach łopaty, odkładając warstwę odżywczą na bok.
- Kompost, humus lub biohumus (około 1 kg) umieszcza się na dnie depresji. Kiedy sadzimy wiosną sadzonki, można również dodać nawóz mineralny - nitroammofosku (20-30 g). Wszystkie opatrunki miesza się w dziurze z ziemią.
- Umieścić sadzonkę w dziurze, wyprostować korzenie, a następnie przykryć ziemią.
- Miejsce szczepienia róży jest zakopane 10 cm w glebie.
- Następnie dziura jest podlewana, pokryta suchą ziemią na wierzchu, ponownie przynieść wodę.
Górne drzewko trzeba przykryć plastikową 5-litrową butelką bez dna i odcień cienkiego agrofibru.
Niuanse wzrostu i troski
Oprócz zwykłych wszystkich róż, podlewania, rozluźniania gleby i sezonowego przycinania, pielęgnacja i pielęgnacja angielskiej urody ma swoje cechy.
Aby uniknąć opadania pędów, rośliny muszą być karmione odpowiednimi pierwiastkami śladowymi. Aby to zrobić, użyj nawozów zawierających fosfor, potas. Aby wzmocnić ściany komórkowe pędów, przydatne jest podlewanie różowych krzewów azotanem wapnia. Rośliny muszą również produkować żelazo, magnez (siarczan magnezu). Nowoczesne kompleksowe nawozy do róż - "Fertis" lub "Activin" zawierają wszystkie elementy potrzebne do kolorowania.
Pod koniec lata podlewanie powinno być stopniowo zmniejszane. W sierpniu krzewy są podlewane rzadziej, ale bardziej obfite. Rośliny powinny wyschnąć przed zachodem słońca. Różnice w temperaturach nocnych i dziennych we wrześniu mogą przyczyniać się do występowania chorób grzybiczych, więc wysoka wilgotność jest niepożądana. Woda nie powinna spaść na liście. Od połowy września pożądane jest całkowite zaprzestanie podlewania.
Mnożenie kolorów
Samodzielna hodowla angielskich róż nie jest łatwym zadaniem, z którym poradzi sobie tylko doświadczony ogrodnik.
Istnieje kilka metod wegetatywnych - dzielenie krzaków, szczepienie, sadzonki. Ale odmiany kwiatów na podkładce dzikiej róży rozmnażają się przez szczepienie.
W południowych regionach o łagodnych zimach można spróbować sadzonek, rosnących róż angielskich, a także zrootowanych.
Choroby i szkodniki rośliny
Zaplanowane zabiegi dotyczące chorób i szkodników w ciągu roku powinny zostać powtórzone. Pierwsze opryskiwanie przeprowadza się natychmiast po usunięciu zimowego schronienia. Drugi - przed kwitnieniem pąków, a ostatni - w sierpniu.
W przypadku mszyc, chrząszczy liściowych i skrzydełek różanowych stosuje się insektycydy. W walce z roztoczami pajączymi skuteczne są leki grupy avermectin: Fitoverm, Vermitek i Actofit.
W celu zapobiegania i leczenia mączniaka prawdziwego róże są traktowane fungicydami - "Short" lub "Topaz". W sierpniu aktywowane jest czarne plamienie, septoria. Przy pierwszych oznakach tych chorób rośliny opryskuje się preparatami zawierającymi substancję Mancozeb ("Profit", "Ridomil Gold").
Przed schronieniem róż na zimę są przetwarzane przez "Home", "Horus", mieszaninę Bordeaux. Dobrym lekarstwem na choroby grzybowe na różach jest Abiga-pik, ma uniwersalny cel.
Jesienią nie powinieneś zostawiać opadłych liści w ogrodzie różanym. Trzeba poluzować ziemię między krzakami, aby zarodniki grzybów zamarzły w zimie.
Technologia schronienia róż na zimę
Park różany, odporny na mróz, nie był wykorzystywany do hodowli angielskich odmian.Wszystkie gatunki kochające ciepło są szczepione na biodrach, ale potrzebują schronienia podczas zimnej pogody.
Obejmowanie róż na zimę rozpoczyna się, gdy temperatura wynosi -5 ° C. Trochę zimno, te rośliny nie boją się. Kiedy chłodzenie ustabilizuje się, zacznij tworzyć schronisko zimowe.
Jeśli pośpieszysz i zakryjesz róże zbyt wcześnie, mogą się stopić. Schronienie musi być przy suchej pogodzie. Pożądane jest, aby na kilka dni przed tym nie było deszczu.
Przed uzyskaniem schronienia młode krzaki, liście, kwiaty i pąki są usuwane na krzakach. Jeśli przycinanie pędów, wszystkie kawałki są traktowane z boiska ogrodowego lub "Runnet". Następnie ugnij róże na ziemię, dołączając metalowe kołki.
Przygotowane róże pokryte są gałęziami jodłowymi lub ściółką iglastą. Na wierzchu podwójnego stosu spunbond. Wzdłuż krawędzi materiału przypiętego lub przyciśniętego kamieniami.
Gdy temperatura powietrza nie jest zbyt niska, wskazane jest pozostawienie otwartego otworu spunbond tak, aby powietrze mogło przepływać do róż. W pełni szczelne instalacje pokrywają się, gdy temperatura powietrza osiąga -10 ° C. Nie jest pożądane stosowanie folii do schronienia.
Użyj w projektowaniu krajobrazu
Angielskie róże Davida Austina mają kwiat w kształcie piwonii. Mogą być stosowane w klasycznych klombach z bukszpanem. Długie pędy będą więdnąć na krzakach, jakby dla podtrzymania, przyjemne dla oka.
Wskazane jest robienie różańca krok po kroku, sadzenie przed tymi odmianami, które są niższe, a następnie wysokie. W tle umieść róże pnące.
Różne odmiany są dobrze połączone w jednym ogrodzie różanym. Cechą angielskich róż są duże kwiaty, które nie mogą wytrzymać wysoko na elastycznych pędach i lekko zwiędnięte. Produkcją będą pałeczki bambusowe, podpory podwiązki i dobre opatrunki mineralne, które pomagają wzmocnić pędy.
