Pnąca koniczyna, aka biała lub holenderska, to kultura, którą każdy człowiek napotkał ze względu na swoje ogromne siedlisko. Dzięki bezpretensjonalności i szybkiemu wzrostowi rośliny wieloletnie mogą być coraz częściej postrzegane jako kwitnący, miękki trawnik.
Opis botaniczny
Obecność pełzającego korzenia spowodowała nazwę gatunku, który często nazywany jest w literaturze białą koniczyną. Zdolność roju korzenia koniczyny do szybkiego wzrostu, przesuwania innych roślin, prowadzi do tworzenia zielonych polanek na dużych obszarach. Typową odmianę stanowią byliny z trzema liśćmi i białymi, pachnącymi kwiatostanami, których usunięcie po upływie czasu pozwala nam obserwować kwitnienie od późnej wiosny do połowy jesieni. Pełen wdzięku i elastyczny pęd może rozwinąć się na wysokość do 30 cm.
Odmiany i odmiany
Koniczyna holenderska jest przedstawicielem dużego rodzaju z ponad 300 gatunkami.
Obecnie, dzięki stałej pracy instytutów hodowlanych, spektakularna odmiana stała się podstawą do hodowli wielu odmian, wśród których warto podkreślić:
- Rivindell jest odmianą odporną na zimę, często wykorzystywaną do siewu na pastwiskach, gdzie planuje się wypas bydła.
- Klondike jest uniwersalnym przedstawicielem gatunku, charakteryzującym się zdolnością do szybkiego powrotu do zdrowia po surowej zimie. Pachnąca koniczyna jest ceniona za niewymagającą żyznej warstwie gleby.
- Silvester - korzystnie rozmieszczone bujne krzewy, które mogą rosnąć w połączeniu z innymi roślinami kwitnącymi, wybranymi do stworzenia kwitnącego trawnika.
- Pipolina to innowacyjna odmiana hybrydowa z miniaturowymi liśćmi i gęstym systemem korzeniowym. Różni się doskonałą odpornością na suszę i mróz.
- Ronny - pochodzący ze Skandynawii, jest idealny do tworzenia bujnego dywanu, który można bardzo szybko przyciąć dzięki wysoce rozgałęzionemu systemowi korzeniowemu, który wypełnia całą wolną przestrzeń.
Cechy rosnących roślin
Kultywując pełzającą koniczynę, należy wziąć pod uwagę specyfikę i wymagania kultury w określonych warunkach wzrostu:
- Oświetlenie - koniczyna rośnie na wolności w obszarach nasłonecznionych, dlatego nadmierne zacienienie wybranej lokalizacji może się nie rozwinąć.
- Gleba - przed zasiewem zaleca się wykopać glebę z góry, do kompozycji, której koniczyna jest mało wymagająca.
- Połączenie z innymi roślinami - ze względu na agresywny wzrost korzeni, koniczyny nie należy umieszczać w pobliżu roślin o słabym systemie korzeniowym.
- Wilgotność - nasiona koniczyny powinny znajdować się na obszarach o głębokich wodach gruntowych z powodu nietolerancji kultury wilgotności stojącej.
Jak sadzić koniczynę holenderską
W ogrodzie nasiona wysiewa się w drugiej połowie wiosny lub wczesnej jesieni ze średnią dzienną temperaturą w zakresie 10 do 13 ° C.
Podczas siewu zaleca się przestrzeganie pewnych zasad, które pozwalają uzyskać płaski, uporządkowany trawnik:
- Dzień przed wysiewem nasion przy braku naturalnych opadów, gleba jest obficie zwilżona.
- Głębokość siewu materiału siewnego wynosi 1-2 cm, w zależności od gęstości gleby.
- Po zakończeniu siewu gleba jest walcowana na wałku z rolką dla wyrównania przyszłych pędów.
Wskazówka! Przy obliczaniu dawki wysiewu należy wziąć pod uwagę zalecenia wskazane na opakowaniu z nasionami wybranej klasy.
Pielęgnacja terenów otwartych
Bardzo łatwo jest dbać o trawnik bezpretensjonalnej koniczyny, który łatwo można przywrócić po stompingu.
Podlewanie
Podlewanie białej koniczyny powinno być długą suszą, aby zachować bogactwo zieleni. Jednak nawet brak kultury wilgotności jest w stanie przetrwać.
Najlepszy sos
Reprezentatywne rośliny strączkowe są naturalnym wzmacniaczem glebowym, zwiększa warstwę próchnicy i nie wymaga dodatkowego opatrunku. Jednakże, jeśli ogrodnik chce uzyskać bujne kwitnienie przez drugi rok, możesz karmić rośliny nawozami fosforowo-potasowymi.
Fryzura
Creeping clover łatwo rozprzestrzenia się na luźnych obszarach i dlatego potrzebuje regularnych fryzur. Ponadto, terminowe cięcie łodyg kwiatowych stymuluje ponowne kwitnienie.
Ochrona przed chorobami i szkodnikami
Ślimaki, ślimaki, a także przejawy chorób grzybowych można zauważyć w zagęszczonych uprawach pełzania koniczyny. Aby tego uniknąć, należy regularnie kosić trawnik.
Zbiór roślin i wykorzystanie w medycynie tradycyjnej
W medycynie ludowej nalewki, wywary i inne środki na bazie koniczyny są używane do nadawania tonów i wzmacniania ciała, jako środki znieczulające, przeciwbakteryjne i rozrzedzające krew.Do przygotowania mikstur używanych łodyg, liści i kwiatostanów, które są zbierane w okresie kwitnienia przez suszenie.
Zalety i wady uprawy jako trawa na trawnik
Aby ostatecznie określić wybór roślin dla przyszłego trawnika, trzeba zważyć zalety i wady.
Wśród zalet wyróżniają się:
- Bezpretensjonalność - pielęgnacja koniczyny na trawniku zajmuje niewiele czasu.
- Wysokie walory dekoracyjne - gruba zieleń tworzy eleganckie miękkie dywaniki.
- Odporność na zużycie - rozdeptane liście koniczyny po szybkim przywróceniu aktywnych zabaw dzieci lub psów.
- Właściwości polepszające glebę - kultura wzbogaca glebę w azot. koncentrując go w korzeniach i nie wytrzymując wzrostu.
- Taniość - koszt nasion koniczyny jest dość niski w porównaniu z siewem lub materiałem siewnym innych roślin.
- Baza paszowa - koniczyna zawiera wiele składników odżywczych potrzebnych zwierzętom hodowlanym.
Wady obejmują obfitość ślimaków z zagęszczonymi roślinami, śliską teksturę trawnika koniczyny, bardzo szybki wzrost, co nie zawsze jest dopuszczalne w warunkach ograniczonych przez inne rośliny tego obszaru.
Tak więc każdy, kto chce, może uprawiać koniczynę pełzającą, która przed zasianiem nasion musi rozważyć wszystkie zalety i wady wyglądu kultury w swoim spisku.
