Mastopatia piersi, co to jest? Objawy i oznaki mastopatii

Łagodne guzy piersi w ciągu ostatnich 100 lat stały się jedną z najczęściej diagnozowanych patologii. Występują u 70-80% kobiet w późnym wieku rozrodczym. Według badań statystycznych mastopatia jest najczęstszą patologią u kobiet. Jest to 60-80% w populacji, a wśród pacjentów klinik ginekologicznych - 30-95%. Przy takiej częstotliwości występowania każda kobieta powinna wiedzieć, mastopatia piersi - co to jest i jakie są objawy choroby?

Czym jest mastopatia?

Mastopatia to termin oznaczający kombinację łagodnych zmian w tkance piersi (MF), które różnią się objawami i morfologią. Dlatego w literaturze medycznej można znaleźć około 30 terminów stosowanych w opisie patologii.

WHO scharakteryzował mastopatię lub chorobę włóknisto-torbową jako Choroba piersi nie jest związana z okresem ciąży, w którym następuje wzrost i spadek (destrukcja) tkanek, a proporcja między objętością nabłonka a tkanką łączną jest zaburzona.

Zmiany proliferacyjne obejmują:

  • przerost (wzrost, wzrost, niekontrolowany podział);
  • proliferacja (zwiększenie tkanki w wyniku podziału komórkowego) tkanek części piersi.

Procesy destrukcyjne w piersi polegają na tworzeniu:

  • cysty;
  • zanik tkanki;
  • zmiany włókniste.

Dlatego patologia nazywa się mastocytową włóknisto-torbielowatą (PCM).

Przyczyny choroby


Tkanki układu rozrodczego są zależne od hormonów - ich stan i funkcje zależą od poziomu i równowagi żeńskich hormonów płciowych. MZH jest częścią układu rozrodczego i zajmuje szczególne miejsce wśród innych narządów układu rozrodczego. Gruczoły piersiowe zaczynają aktywnie rozwijać się w okresie (12-16 lat) hormonalnego "wzrostu" - intensywnego funkcjonowania gruczołów płciowych i kory nadnerczy. W okresie okołoporodowym wszystkie procesy zachodzące w piersi są zależne od hormonów.

Tkanki MF zawierają receptory hormonów:

  • narządy płciowe (estrogen, progesteron);
  • prolaktyna;
  • przysadkowy hormon wzrostu;
  • laktogen lub somatomammotropin.

Dla prawidłowego rozwoju MF konieczne są połączone działanie insuliny, tyroksyny, kortyzolu i prolaktyny oraz hormonu wzrostu.

Jednak większość badaczy uważa, że ​​przyczyną patologii nie jest naruszenie hormonalnej homeostazy, ale wzrost wrażliwości receptorów estrogenowych w tkankach piersi.Hipotezę tę potwierdza fakt, że procesy dysplastyczne często znajdują się w oddzielnej części piersi i nie obejmują całej piersi. Ponadto mastopatia występuje u kobiet bez objawów zaburzeń hormonalnych - niepłodności i zaburzeń cyklu miesiączkowego. Wszystko to sugeruje, że Na początek początkowego stadium mastopatii wpływa właśnie wrażliwość receptorów estradiolu i progesteronu w tkankach piersi.

Wcześniej FCM była uważana za chorobę przedrakową. Obecnie jest ona związana z łagodnymi patologiami, ale w obecności PCM i chorób ginekologicznych ryzyko zachorowania na raka piersi wzrasta 3-37 razy.

Do końca XIX wieku mastopatia nie była uważana za odrębną chorobę, ale przed patologicznym stanem w rozwoju onkologii piersi, ponieważ przyczyny wywołujące początek mastopatii piersi i czynniki powodujące raka piersi są takie same:

1. genetyczny - u kobiet, u których występowały przypadki patologii piersi, ryzyko FCM jest znacznie większe.

2. nieprawidłowości w rozwoju rozrodczym i patologii układu rozrodczego zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia FCM:

  • okres dojrzewania i pojawienie się pierwszego krwawienia miesiączkowego do 11-12 lat;
  • wczesny początek menopauzy;
  • pierwsze narodziny po 30 latach;
  • niepłodność;
  • częste poronienia (spontaniczne lub sztuczne);
  • mała (1-2) liczba ciąż i porodów;
  • okres karmienia piersią krótszy niż 5 miesięcy;

3. hormonalne i metaboliczne - brak równowagi hormonalnej i zaburzenia metaboliczne wpływają na powstawanie tkanek piersi:

  • nadreaktywność estrogenu i prolaktyny;
  • niedoczynność tarczycy;
  • naruszenie cyklu miesięcznego;
  • choroby zapalne wyrostków, jajników;
  • wytwarzające hormony torbiele jajników;
  • przerostowe procesy w macicy;
  • otyłość;
  • cukrzyca;
  • choroba wątroby;
  • hormonalna terapia zastępcza;
  • stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych przez ponad 10 lat;

4. wpływ ekologii, warunki pracy:

  • stres;
  • narażenie na promieniowanie jonizujące;
  • skutki chemiczne i biologiczne;
  • Obrażenia MF;

5. styl życia:

  • nadmierne lub niezrównoważone żywienie;
  • brak włókien spożywczych i włókien roślinnych;
  • złe nawyki - spożywanie alkoholu, palenie.

Często mastopatia występuje na tle chorób ginekologicznych.Z reguły są to patologie związane z procesami hiperplastycznymi w błonie śluzowej narządów.

Objawy i oznaki


Objawy mastopatii spowodowane są zmianami w piersiach. Przejawy choroby różnią się w zależności od fazy procesu patologicznego.

Zobacz także: mastopatia - leczenie środków folk w domu

Głównym objawem zapalenia gruczołu mlekowego jest ból. Ból nasila się 1-2 dni przed wystąpieniem menstruacji i zmniejsza się lub znika całkowicie po jej zakończeniu. Ból ma inną intensywność, czas trwania ataku. Na przykład, wraz z postępem zmian patologicznych, ból staje się bardziej wyraźny i dłuższy - utrzymują się one po zakończeniu miesiączki, a czasami są odnotowywane w trakcie cyklu.

Patologia może wpływać na układ nerwowy kobiet, powodując zaburzenia snu, zmiany nastroju i zaburzenia nerwowe.

Jednym z charakterystycznych przejawów mastopatii jest zespół napięcia przedmiesiączkowego, któremu towarzyszą:

  • obrzęk piersi;
  • zwiększenie rozmiaru z powodu tworzenia się obrzęku;
  • uczucie ciepła i mrowienie z powodu zwiększonego krążenia krwi;
  • pojawienie się fok, zwłaszcza w fazie owulacji.

Objawy te są wynikiem działania progesteronu. Pobudza proliferacyjne zmiany w strukturach piersi. Uszczelki mogą mieć postać sznurów lub "bruku brukowego", gdy grube spęczniałe płatki są wyczuwalne podczas badania palpacyjnego. U 5-6% kobiet występuje wydzielina z brodawki innej natury.

Zespół napięcia przedmiesiączkowego towarzyszą inne objawy:

  • ból głowy jak migrena;
  • objawy dyspeptyczne;
  • obrzęk.

W przypadku rozlanej mastopatii guzowatej w 35% przypadków stwierdza się wzrost regionalnych węzłów chłonnych (w pobliżu).

Rodzaje mastopatii


W zależności od podejścia do oceny patologii istnieje kilka rodzajów klasyfikacji mastopatii:

1. Podejście morfologiczne dzieli patologię na formy:

  • proliferacyjny;
  • nieproliferacyjne;

2. w zakresie radiologii klasyfikacja określa następujące typy patologii:

  • rozproszona mastopatia fibrocystyczna (DFCM) ze zmianami w tkankach gruczołowych - adenoza;
  • DFCM z lokalizacją procesu patologicznego głównie w tkance łącznej;
  • DFCM z komponentem torbielowatym;
  • mieszane z postaci DFCM;
  • adenoza piersi;
  • węzłowy FCM.

Przy nie proliferacyjnej postaci PCM ryzyko rozwoju onkologii jest niskie. W przypadku postaci proliferacyjnej bez nietypowej zmiany komórek tkankowych ryzyko wzrasta 1,5-2 razy, a przy nietypowych zmianach 4-5 razy.

Środki diagnostyczne


W celu zidentyfikowania i ustalenia prawidłowej diagnozy wykorzystano metody badań fizycznych i sprzętowych.

Metody fizyczne obejmują:

  • inspekcja i badanie dotykowe (badanie palpacyjne);
  • mierzenie objętości gruczołu;
  • określanie wielkości pieczęci.

Chociaż MF są dostępne do badań fizycznych, ich dokładność musi zostać potwierdzona w badaniach instrumentalnych:

  • USG, MRI, CT;
  • złożony radiograficzny;
  • Termometria radiowa RTM.

Po wykryciu węzłów, cyst lub innych nowotworów stosuje się badanie cytologiczne i histologiczne.

Podczas badania pacjentów w wieku powyżej 40 lat lub zagrożonych wykonuje się mammografię. Badanie rentgenowskie raka piersi jest zalecane 1 raz w ciągu 1,5-2 lat w pierwszej połowie miesiączki. Ta bezpieczna metoda pozwala zidentyfikować patologię piersi w 85-97% przypadków.

Wraz z pojawieniem się patologicznych procesów w piersiach następuje zmiana temperatury. Wahania temperatury można mierzyć za pomocą metody RTM.System skomputeryzowany wyświetla obraz MF ze wskazaniem odpowiedniej temperatury na głębokości 5 cm.

Zapobieganie chorobom


Główną metodą zapobiegania patologii MF jest eliminacja czynników powodujących ich rozwój.

Duże znaczenie w zapobieganiu FCM ma właściwa zbilansowana dieta, dlatego kompleksowemu leczeniu i profilaktyce towarzyszy terapia dietetyczna. Stwierdzono ścisłą zależność między rozwojem PCM a stosowaniem alkaloidów, w szczególności kofeiny i teobrominy. Ograniczenie lub całkowite odrzucenie czekolady, kawy, mocnej herbaty i Coca-Coli łagodzi stan pacjenta i eliminuje objawy obrzmienia, rozdęcia, bólu.

Istnieje również obiektywny związek z ryzykiem mastopatii i stanu układu pokarmowego:

  • częste lub przewlekłe zaparcia;
  • "powolna" ruchliwość jelit;
  • naruszenie składu naturalnej mikrobiocenozy - dysbakteriozy.

Wszystkie te czynniki można wyeliminować, wprowadzając do diety produkty bogate w błonnik i włókna roślinne. W odniesieniu do diety pitnej (1,5-2 litrów dziennie) i dostatecznego spożycia błonnika, zachodzi wchłanianie i wydalanie estrogenów uwalnianych do światła jelita z żółcią.

Również stan wątroby wpływa na poziom estrogenu, ponieważ są one wykorzystywane w tym narządzie. Eliminacja czynników, które zakłócają normalne funkcjonowanie wątroby - alkohol, toksyny, tłuste pokarmy, konserwanty i terminowe leczenie chorób skutecznie zapobiega rozwojowi mastopatii.

Do efektu terapeutycznego i profilaktycznego należy stosować witaminę:

  • witamina A ma działanie antyestrogenne, zmniejsza nasilenie procesu proliferacji;
  • Witamina E - wzmaga działanie progesteronu;
  • witamina b 6 - zmniejsza działanie prolaktyny, normalizuje stan neuro-emocjonalny;
  • Witaminy P i C stymulują mikrokrążenie i likwidują obrzęki.

Odpowiednio dobrane doustne środki antykoncepcyjne o niskiej dawce zapobiegają również rozwojowi zapalenia sutka. Mikrodozowanie doustnych środków antykoncepcyjnych ma działanie hamujące proces owulacji i syntezę odpowiednich hormonów.

Naturalne fitoestrogeny w soi, jagodach, pszenicy i nasionach mają ten sam efekt. Ich wprowadzenie do diety zapobiegnie występowaniu mastopatii.

Niski odsetek PCM obserwuje się w krajach, w których przeprowadza się mammografię przesiewową, umożliwiając szybkie wykrycie zmian w tkankach piersi.