Objawy i objawy choroby wrzodowej żołądka

Wrzód trawienny jest tworzeniem słabo gojącego się defektu na wewnętrznej powierzchni żołądka, którego rozmiar może osiągnąć trzy cm lub więcej. Ma powtarzający się kurs. Zaostrzenia występują jesienią i wiosną, zwykle gdy pacjent nie przestrzega schematu leczenia i profilaktyki. Objawy i objawy choroby wrzodowej żołądka są bezpośrednio zależne od wielkości patologicznego skupienia i obecności powiązanych chorób.

Wrzód żołądka: przyczyny

Zwykle żołądek osoby jest stale narażony na czynniki agresywne, takie jak kwas solny zawarty w soku żołądkowym, działanie enzymów trawiennych, zmiany szybkości ewakuacji pokarmu, uraz błony śluzowej przez stałe cząstki produktów. W niektórych przypadkach możliwe jest refluks żółci do żołądka (niewydolność zwieracza-żołądka), co można również uznać za czynnik agresji.

Negatywny wpływ powyższych czynników jest w pełni zrekompensowany. Tkanki żołądka są chronione przez śluz, który nie pozwala agresywnym podłożom na kontakt z błoną śluzową. Sama błona śluzowa ma pewne cechy strukturalne (w tym rozległą sieć naczyń włosowatych), która przyspiesza jej regenerację, gdy jest uszkadzana przez kwasy i enzymy trawienne.

Podstawą rozwoju choroby wrzodowej jest brak równowagi między czynnikami patogenetycznymi i ochronnymi.

Może się to zdarzyć w następujących okolicznościach:

• cierpienie psychiczne;
• predyspozycje genetyczne (0 (i) grupa krwi):
• palenie tytoniu;
• picie mocnej kawy;
• stosowanie mocnego alkoholu w dużych ilościach;
• płeć męska;
• naruszenie diety (żywność "suche racje", szybkie przekąski w drodze, długi post);
• przewlekłe zapalenie żołądka;
• długotrwałe stosowanie leków, takich jak hormony, NLPZ, rezerpina.

Innym czynnikiem w rozwoju owrzodzenia są bakterie odźwiernikowe, prowadzące do zwiększenia agresywności soku żołądkowego i osłabienia właściwości ochronnych błony śluzowej. Jednocześnie w świecie akademickim wciąż istnieją kontrowersje dotyczące stopnia, w jakim te mikroorganizmy odgrywają ważną rolę w procesie patogenetycznym.

Uwaga: zgodnie z oficjalnymi danymi naukowymi bakterie typu "Helicobacter pylori" znajdują się w patologicznym ognisku u 85% pacjentów cierpiących na wrzody żołądka iu 90% pacjentów z chorobą wrzodową dwunastnicy.

Klasyfikacja chorób

Klasyfikacja choroby wrzodowej żołądka zgodnie z ICD-10 odbywa się zgodnie z naturą jej przebiegu i obecnością pewnych powikłań (krwawienie, perforacja). Ogólny kod patologii to K-25. Istnieje również kilka oddzielnych klasyfikacji opartych na obecności pewnych cech:

Tabela klasyfikacji choroby wrzodowej żołądka

Podczas diagnozy klinicznej nie jest konieczne stosowanie wszystkich rodzajów klasyfikacji. Z reguły zapis w historii choroby wpływa na lokalizację, fazę i przebieg procesu patologicznego. Przeprowadzenie odpowiedniego badania wskazuje na obecność lub brak HP.

Objawy i oznaki wrzodów żołądka

Główne objawy wrzodów żołądka składają się z dwóch zespołów: bólu i niestrawności. Zespół bólowy pojawia się podczas zaostrzenia choroby. Wrażenia odczuwa się w górnym brzuchu, w okolicy nadbrzusza i nadbrzusza. W przypadku braku powikłań u połowy pacjentów ból jest łagodny, u jednej trzeciej pacjentów stwierdza się zespół. Pozostała liczba osób cierpiących na wrzody doświadcza bólu o umiarkowanej intensywności, pogarszającego się po wysiłku lub błędów w diecie. Zmniejszenie bólu osiąga się przez przyjmowanie leków przeciwwydzielniczych (omez, ranitydyna, famotydyna).

Zespół dyspepsyczny wyraża się w postaci następującego kompleksu objawów:

• nudności;
• wymioty, przynoszące ulgę i powstające w szczytowym momencie bólu;
• utrzymująca się zgaga, rozwijająca się w 1,5-3 godziny po jedzeniu;
• wzdęcia;
• zaparcie;
• odbijanie.

Należy pamiętać, że pełny obraz kliniczny nie rozwija się u wszystkich pacjentów. Tak więc, refluks treści żołądkowej do przełyku odnotowano u 80% pacjentów, biegunkę stwierdza się nie częściej niż w 30-40% przypadków. Wszystkie powyższe objawy występują jednocześnie tylko w pierwszych dniach zaostrzenia.

Diagnostyka

Rozpoznanie opiera się na obrazie klinicznym i inwazyjnych metodach badania. W obecności opisanych objawów choroby lekarz przepisuje fibrogastroduodenoskopię i biopsję tkanki nidus. Za pomocą tych technik bada się głębokość i poprzeczne wymiary owrzodzenia i ustala się fakt jego zanieczyszczenia bakteryjnego.

Fibrogastroduodenoscopy to metoda badawcza polegająca na wprowadzeniu gastroskopu do żołądka i dwunastnicy z lampą i kamerą wideo zainstalowaną na końcu. Procedura pozwala na wizualną kontrolę patologicznego skupienia, pobranie tkanki (biopii) w celu zbadania obecności mikroflory, aby uzyskać hemostazę, jeśli pacjent wykazuje oznaki krwawienia.

Zobacz także: żołądek FGS - jak się przygotować

Diagnostyka laboratoryjna nie jest krytyczna. Ma charakter pomocniczy. W badaniu krwi u pacjentów z nieskomplikowanymi owrzodzeniami występuje niewielki wzrost poziomu hemoglobiny i czerwonych krwinek, niewielka limfocytoza. Badanie soku żołądkowego pozwala ustalić fakt zwiększenia lub zmniejszenia jego kwasowości.Liczba obu wariantów patologii występuje z tą samą częstotliwością.

Stadium wrzodu trawiennego

Jak wspomniano powyżej, wrzód trawienny może mieć trzy etapy przebiegu: pogorszenie, niepełna remisja i całkowita remisja. Z korzystnym przebiegiem zaostrzeń i remisji naprzemiennie ze sobą przez całe życie pacjenta. Jednak w niektórych przypadkach przebieg choroby może się różnić.

Nieleczony wrzód

Przy nieskomplikowanym wrzodzie, jego zewnętrzne objawy mogą nie występować od kilku miesięcy do kilku lat. Ta ostatnia opcja jest najkorzystniejsza dla pacjenta, ale w większości przypadków choroba pogarsza się 1-2 razy w roku (jesień i wiosna). Czas trwania tego etapu wynosi 3-5 tygodni z właściwym leczeniem i 4-8 tygodni bez koniecznej terapii.

Do wiadomości: znana jest bezobjawowa postać wrzodu trawiennego, która prowadzi do całkowitego braku znaczących objawów klinicznych. W czasie życia pacjenta owrzodzenie nie jest rozpoznawane w około 24% przypadków.

Manifestacja skomplikowanej formy

Wśród powikłań choroby wrzodowej należą:

• perforacja;
• penetracja;
• periwisceryt;
• złośliwość;
• zwężenie odźwiernika;
• krwawienie.

Perforowany wrzód (perforowany) charakteryzuje się szybkim wzrostem bólu do poziomu nie do zniesienia. W przypadku braku opieki chirurgicznej zapalenie otrzewnej rozwija się w ciągu kilku godzin. Krwawienie prowadzi do wymiotów "fusów z kawy" (krew przekształcona w chlorowodorek hematyny) i stolców typu melena (czarne smoliste odchody).

Objawy penetracji są zwykle ograniczone do pewnego wzrostu bólu, który rzadko prowadzi lekarza do idei defektu. Oznaki zapalenia okołopioszkowego wynikają z funkcji i cech unerwienia zajętego narządu. Zwężenie odźwiernika prowadzi do wymiotów jedzenia zjedzonego dzień wcześniej i pojawienia się beka z zapachem zgniłego jaja. Złośliwy wrzód nie ma szczególnych objawów.

Trzeci etap: specjalne formy przepływu

Trzeci etap choroby jest uważany za etap remisji. W klasycznym przebiegu choroby pacjent nie ma objawów klinicznych. Istnieją jednak specjalne formy patologii, gdy objawy nie znikają całkowicie nawet na etapie remisji. Należą do nich odleżyny odleżynowe i nie wrzodowe, a także liczne ogniska patologii i zmiany większe niż 30 mm (wrzody olbrzymie).

Perforowane wrzody żołądka

Perforowany wrzód jest najczęstszym i ciężkim powikłaniem tej choroby. Jego istota polega na całkowitym uszkodzeniu ściany żołądka i wnikaniu treści żołądkowej do jamy brzusznej. Wynikiem tego jest toksyczno-chemiczne zapalenie otrzewnej (ostre zapalenie otrzewnej - błona wyściełająca jamę brzuszną). Ponadto perforacji zwykle towarzyszy uszkodzenie naczyń krwionośnych i nadmierne krwawienie, co naraża pacjenta na ryzyko wstrząsu krwotocznego.

Leczenie perforowanych wrzodów - wiele chirurgów. Techniki terapeutyczne nie ratują życia pacjenta. Dlatego w przypadku ostrego bólu w jamie brzusznej chorego na chorobę wrzodową należy go natychmiast przenieść do specjalistycznej placówki medycznej. Wykorzystywanie ludowych i terapeutycznych metod korekty stanu w takich sytuacjach jest niedopuszczalne.

Dieta choroby

Dieta na wrzody żołądka zależy od stadium choroby. W pierwszych dniach zaostrzeń (1-10 dnia) stosuje się tabelę nr 1a, od 10 do 20 dnia należy stosować dietę nr 16. Ponadto pacjent może jeść zgodnie z ogólnymi zasadami łagodnego odżywiania.

Ogólnie rzecz biorąc, wrzód żołądka jest chorobą możliwą do opanowania. Dzięki szybkiej opiece medycznej nie stanowi to bezpośredniego zagrożenia dla życia pacjenta. Dlatego pacjenci i ich krewni powinni wiedzieć, jakie oznaki wskazują na rozwój zaostrzeń lub powikłań procesu patologicznego, a także jakie błędy w diecie mogą je powodować. Jeśli wystąpią pierwsze objawy pogorszenia stanu, należy zwrócić się o pomoc lekarską.