Wybierając psa, potencjalni właściciele kierują się wyłącznie swoimi potrzebami, gustem i możliwościami finansowymi. Ktoś kocha kieszonkowe, a ktoś lubi masywne i silne rasy, na przykład wilczarze. Co to jest wilczarz i jakie rasy należą do tej definicji?
Jakie rasy psów są wilczarzami?
Jakie zwierzęta nazywane są wilczymi? Wiele osób uważa, że jest to imię psa, który może zabić wilka swoją masą. Uważa się, że te psy to w większości rasy pasterskie, mające chronić stado przed drapieżnikami. A niektóre, mówiąc o wilczarze, wyobraź sobie psy stróżujące ras azjatyckich.
Gdzie jest prawda? W tej sprawie jest gdzieś pośrodku. Wolfhound to łącząca się koncepcja, która łączy w sobie nazwę kilku ras psów. Wszyscy mają imponujące wymiary, wytrzymałość, siłę i, oczywiście, niezależność.
Pod opisem wilczarza mieści się kilku przedstawicieli rodziny psów:
- Wilczarz irlandzki;
- Owczarek środkowoazjatycki (wilczarz turecki);
- Owczarek Kaukaski (Wilczarz Kaukaski);
- Rosyjski Borzoi (Russian Wolfhound).
- Buriacki-Mongolski wilczarz.
Informacje. Ta lista obejmuje czworonożne rasy, najczęściej nazywane wilczarzami. Lista ta może być uzupełniana przez różnych przedstawicieli ras strażniczych lub psów, które były kiedyś używane do ochrony zwierząt hodowlanych przed wilkami (Pirenejski pies pasterski, sznaucery gigant, ormiański Gampr itp.).
Historia pochodzenia
Oczywiście, oprócz podobieństw, przedstawiciele wymienionych ras również różnią się. Standardy takich zwierząt powstawały w różnym czasie w różnych częściach świata. Historia ich pochodzenia jest oczywiście różna.
Wilczarz irlandzki.
Przyjmuje się, że przodkowie wilczarze z Irlandii są masywnymi psami, które służyły miejscowym Celtom do pilnowania i polowania. Wygląd współczesnych psów powstał w średniowieczu. W pewnym okresie w Irlandii byli zaangażowani w okrutną eksterminację wilków. Uważa się, że ostatni szary drapieżnik na tym terenie został zniszczony w 1786 roku przy pomocy lokalnych dużych psów. Następnie wolfhound wykonawczy pozostał bez pracy. Rasy zagrożone wyginięciem. Duże zwierzęta uratowane zostały jedynie dzięki interwencji entuzjastów, którzy byli doskonałymi towarzyszami psów.
Buriacki mongolski wilczarz.
Przedstawiciele tej rasy z dumą noszą status potomków najstarszych psów. Wykopaliska w okolicach Ułan Ude pozwoliły na odkrycie szczątków psów, które później zostały porównane przez naukowców z parametrami współczesnych wilczków buriacko-mongolskich. Podobieństwo było oszałamiające. Standard rasy na terytorium Federacji Rosyjskiej powstał w 2006 roku.
Owczarek kaukaski
Bezpośredni potomkowie tak zwanych psów molosów (rasy, która dała światu shekat i psy pasterskie). W domu od dawna były wykorzystywane jako obrońcy zwierząt przed drapieżnikami. Hodowla Aborygenów rasy kaukaskiej rozpoczęła się w latach dwudziestych ubiegłego wieku i wyznaczyła cel, jakim jest wzmocnienie najlepszych cech kaukaskich wilczaków. W 1931 roku powstał standard rasy, a po raz pierwszy psy występowały na niemieckim pokazie. I chociaż rasa spowodowała zainteresowanie samo w sobie, praktycznie nie była zaangażowana w jej rozwój. Oficjalna rejestracja kaukaskich psów pasterskich została dokonana dopiero w 1990 roku.
Wilczarz środkowoazjatycki (Alabai).
Podobnie jak kaukaski pasterz, pochodzi od psów molossoidalnych. Można przypuszczać, że ich przodkowie byli mastifami tybetańskimi i agresywnymi mezopotamskimi psami.Ta rasa psów przez cały czas istnienia była narażona na najbardziej sztywną selekcję naturalną. Mieszkańcy Turkmenistanu nazywają przedstawicieli tej rasy wilczarzami turkmeńskimi i uważają je za narodowy skarb. Rasa rasy rozpoczęła się około 30 lat ubiegłego wieku. Tak więc psy próbowały używać do ochrony obiektów publicznych. Zadanie nie powiodło się z powodu złożoności psychologii psa. W 1990 r. Standard rasy został zatwierdzony w Turkmenistanie. Później, w 1993 r., Międzynarodowa organizacja opiekunów psów przyjęła go jako podstawę dla międzynarodowego klubu trenerów psów, który nazwał te zwierzęta owczarkami środkowoazjatyckimi.
Rosyjski Borzoi.
Po raz pierwszy rosyjskie charty zostały wymienione w dokumentalnych źródłach z XVII wieku. Do tego okresu wszystkie charty były nazywane Czerkiesem. Od XVIII wieku dołączyła do nich krew greyhoundów europejskich, a od 20 lat krymski i górski ogar. Powstanie rasy nastąpiło w 1888 roku.
Informacje. Rosyjski chart - jedyny przedstawiciel swojej rodziny, otrzymał tytuł wilczarza. Chociaż charty polują na wilki (i bardzo skutecznie), definicja wilczura nie odpowiada im z powodu specyfiki budowy ciała, która różni się od masywnych wilczetów.
Cel i charakter psów
Do głównych zadań wilczarze należy polowanie i ochrona. Niektóre rasy wykonują świetną robotę przy obu zadaniach jednocześnie.
Wilczarz irlandzki.
Jest uważany za najbardziej typowy, klasyczny wilczarz. Wielkość tego wspaniałego zwierzęcia jest naprawdę niesamowita. Ale pomimo ich ostrego pojawiania się w miejscach, Irlandczycy są bardzo spokojni i dobroduszni i raczej nie wejdą w konflikt z powodu braku agresji w ich charakterze. To zabawne, ale te duże psy raczej będą uwielbiały i polizały członków rodziny, niż straży, ponieważ były pierwotnie hodowane jako psy myśliwskie. Wilki są powściągliwe, mają zrównoważoną psychikę, silnie przywiązaną do właściciela. Nie należy jednak zakładać, że to uczucie pozbawia je zdolności do myślenia i podejmowania niezależnych decyzji - wilczarze irlandzkie to psy o silnej woli i samowystarczalności.
Buriacki mongolski wilczarz.
Alternatywną nazwą jest "hotoshonoha". Z nazwy nie trudno się domyślić, najczęściej można je znaleźć w Mongolii, Buriacji i przyległych terenach. Te psy są bezpretensjonalne i, co ważniejsze, uniwersalne pod względem ich zastosowania. Dobry stan zdrowia i potężne wymiary pozwalają im wykonywać różne rodzaje pracy.
To jest interesujące. "Hotosho" oznacza dosłownie "psa stoczniowego" lub "stada wilka". Nie trudno zgadnąć, że takie psy są wspaniałe dla ochrony mieszkania.
Ten rodzaj wilczarzy ma zrównoważony charakter, jest całkowicie oddany właścicielowi. Niezwykłe umiejętności strażników i przyjazne nastawienie do członków rodziny czynią ich popularnymi i pożądanymi.
Owczarek kaukaski.
W przeciwieństwie do europejskich odpowiedników, rasy kaukaskie nigdy nie angażowały się wyłącznie w służbę pasterską, a jedynie pomagały w przejęciu stad. Ich głównym zadaniem była ochrona zwierząt przed drapieżnikami. I choć postać rasy białej wyróżnia się uporem i buntowniczością, broniąc właściciela, pies może poświęcić własne życie. Przedstawiciele tej rasy nie są łatwi w utrzymaniu i kształceniu, więc tylko doświadczeni hodowcy powinni zabrać się do pracy.
Owczarek środkowoazjatycki.
Idealny dla służb bezpieczeństwa. Psy mają odważny, nieustraszony, dumny i niezależny charakter. I chociaż nie wyrażają swoich uczuć zbyt jasno, są zazwyczaj przywiązani do rodziny i robią wszystko dla ich pełnej ochrony.Dobrze dogaduj się z innymi zwierzętami, chroniąc je.
Rosyjski Borzoi.
Znakomici przedstawiciele psów myśliwskich: szybcy, posiadający niezwykłą siłę, doskonały wzrok i wytrzymałość. Takie psy są dość agresywne w stosunku do innych zwierząt. Należy wziąć to pod uwagę, decydując się na rozpoczęcie charta w domu. Ogólnie rzecz biorąc, psy znane ze swojego skomplikowanego temperamentu - będąc spokojne i powściągliwe, mogą natychmiast zmienić nastrój, gdy zobaczą potencjalną zdobycz. Zwierzęta są samowystarczalne, jeśli nie powiedzieć, niezależne, ponieważ mogą z łatwością żyć bez człowieka i nie pozostają głodne. Ale szlacheckie charty z częściową protekcją oddają się do dyspozycji członków rodziny i akceptują zaproponowane im zasady.
To jest interesujące. Psy rasy rosyjskiej charty są nazywane ze względu na doskonałą wełnę. W starym rosyjskim języku słowo "pies" oznaczało jedwabistą, falistą i miękką wełnę.
Standardowy wilczarz rasy
Pomimo rozbieżności w funkcjonalności i miejscach startu, wilczarze mają jedną podobną cechę - bez wątpienia jest to imponujący wygląd (z wyjątkiem szczupłych i chudych rosyjskich chartów).
Wspaniałe wilczarze mają dużą wydłużoną głowę i szerokie czoło. Usta zwierząt są głębokie, spojrzenie jest silne, inteligentne i przenikliwe. Mięśnie żucia są uderzające w swej sile, zęby są doskonale rozwinięte, równe i białe. W odniesieniu do ugryzienia - może być zarówno prosty jak i nożycowy. W zależności od rasy uszy mogą stać, zwisać lub całkowicie przycięte (owczarek środkowoazjatycki). Szyja wolfhoundów jest dość długa, szeroka i muskularna - to właśnie ta część ciała nadaje majestatyczny wygląd. Klatka piersiowa jest obniżona, raczej szeroka i rozwinięta. W okolicy lędźwiowej występuje niewielki wzrost, miednica jest mocna i szeroka. Kończyny wilczarzy są długie, silne i proporcjonalne. Ogon jest umiarkowanie długi i gruby, ma kształt szabli. Jeśli chodzi o kolory, przedstawiciele tej grupy psów mogą być beżowe, jasne, płowe, czarne, pręgowane i tak dalej.
Dbanie o psa i opieka nad nim
Trzymanie dużego psa może być kłopotliwe. Dotyczy to zwłaszcza żywienia - zwierzęta potrzebują dużych porcji. Volkodavov nie powinien być trzymany w mieszkaniu osoby, czy to domu, czy mieszkania. Tak, a stoisko nie jest odpowiednie.Idealnym rozwiązaniem byłaby budowa specjalnej kabiny z wolierą, czysta i przestronna.
Powinieneś starannie rozważyć stan sierści zwierzęcia, która musi być okresowo wyczesana.
Jeśli chodzi o karmienie, szczenięta są oczywiście bardziej żarłoczne niż dorośli. Mogą nawet świadomie ograniczać się do jedzenia. Żywność powinna być kompletna, zrównoważona i zróżnicowana. Jeśli preferuje się naturalną żywność, produkty dla wilczura powinny być nasycone minerałami i witaminami (warzywa, owoce, ryby, mięso, zboża itp.).
Rada Nie należy systematycznie obchodzić się z wysokokalorycznymi potrawami wolfhound. W przeciwnym razie zwierzę będzie musiało być sadzone w dniach postu.
Również w pobliżu wilczura powinna być zawsze czysta woda.
Zwierzę musi być regularnie leczone na owady, pasożyty i bakterie. Nie powinniśmy zapominać o stanie oczu, pazurach i uszach. Kąpać wolfhound, ponieważ są one zanieczyszczone, ale nie więcej niż 2-3 razy w roku.
Rada Jeśli zdecydujesz się zamieszkać wilczur w mieszkaniu, powinieneś wziąć pod uwagę, że musisz chodzić z nim kilka razy dziennie.Ideałem będzie częste wypady w naturę, gdzie zwierzę będzie mogło biegać bez smyczy.
Jak trenować i kształcić
Trudno wyobrazić sobie wilczarza bez odpowiedniego treningu. Te psy muszą ukończyć ogólny kurs treningowy, a niektóre rasy powinny również pracować nad kwestią przywództwa gospodarza. Subtelności zwierząt hodowlanych zależą od przeznaczenia psów (wartowników, pasterzy itp.).
Od bardzo delikatnego wieku szczeniak powinien wiedzieć, jak się zachować. W dzieciństwie wolfhound kid powinien być przeszkolony w podstawowych poleceń i nauczył się słuchać mistrza.
W procesie szkolenia i edukacji wolfhound powinien przestrzegać kilku zasad:
- Spokojnie. To nie jest ozdobne stworzenie, wolfhound zostały stworzone do pracy. Z tego powodu przed wykonaniem polecenia musi się zastanowić i zaakceptować. Psy doskonale wszystko rozumieją, więc jeśli wilczarz z jakiegoś powodu odmówił wykonania rozkazu, nie powinieneś go skarcić. Najprawdopodobniej linia postępowania właściciela jest niewłaściwie wybrana, a zwierzę próbuje go poinformować o tym.
- Szacunek. Trzeba rozmawiać z psami stanowczo, głośno i spokojnie.Nie krzycz, nie machaj rękami i nie bij psa. Wolfhound może być poważnie urażony tym zachowaniem.
- Siła. Właściciel psów tego typu powinien pozbyć się zgnilizny, nadmiernej wrażliwości i nieśmiałości. Zwierzę może natychmiast postrzegać to zachowanie jako słabość, a następnie właściciel będzie ciężko wywierać na nim swoją siłę i wyższość.
Plusy i minusy rasy
Zanim zaczniesz jako wilczarze, powinieneś rozważyć główne zalety i wady wyboru.
Korzyści z rasy:
- Imponujące rozmiary i doskonałe cechy bezpieczeństwa. Wystarczy, że wilczarz po prostu idzie obok swojego właściciela, aby wzbudzić strach i podziw w innych. Z tym towarzyszem nawet spacer w wieczornym parku nie jest straszny.
- Dyscyplina. Duże psy są świadome swojego miejsca.
- Zdrowie Rasowe zwierzę rzadko jest podatne na choroby.
- Bezpretensjonalność. Zwłaszcza jeśli chodzi o jedzenie. Większość z tych psów została wychowana jako robotnicy. Będąc na pastwiskach przez długi czas i zadowoleni ze skąpej diety, przodkowie współczesnych wilczaków dali tę gastronomiczną skromność swoim potomkom.
- Postać.Imponujące wymiary nie uniemożliwiają wilczarzom posiadania cudownego charakteru, a nawet flegmy. Zazwyczaj dobrze dogadują się z dziećmi i innymi zwierzętami.
Uwaga! Opisane korzyści są typowe wyłącznie dla zwierząt hodowlanych. Jeśli właściciel, z powodu lenistwa lub z innych powodów, nie zaangażował się w hodowlę zwierząt domowych, bardzo trudno będzie dogadać się z wilczarzem dorosłym.
W rzeczywistości, z powyższego powodu, i istnieją wady trzymania dużych psów - jeśli nie są odpowiednio wykształcone.
Dodatkowe wady rasy obejmują:
- Obżarstwo domowe w młodym wieku.
- Dla właścicieli, którzy mieszkają w mieszkaniu, utrzymanie wilczura może być trudne - dzieci do 3 miesięcy nie zaleca się schodzić po schodach, aby uniknąć niewłaściwego wzmocnienia łap.
- Wymagane spacery. Wilczarze nie należą do zwierząt, które na cały dzień leżą na kanapie. Te aktywne psy muszą nieustannie wyrzucać energię i energię. Właściciel powinien być gotowy na regularne spacery przy każdej pogodzie.
Wolfhounds - zbiorowy obraz, zebrane w sobie co najmniej 5 ras dużych psów.Cechą charakterystyczną zwierząt jest siła, duże rozmiary, wysoka inteligencja i poświęcenie dla właściciela. Utrzymanie psów ma swoje pozytywne i negatywne strony, które niewątpliwie należy wziąć pod uwagę, gdy zwierzęta będą miały zwierzęta domowe.
