Kiła należy do grupy chorób wenerycznych atakujących całe ciało. Charakteryzuje się skórą i wykwitami śluzowymi, które w przypadku braku terapii pojawiają się na narządach wewnętrznych. Wenerolog zajmuje się leczeniem.
Sposoby zakażenia i czynnik sprawczy kiły
Czynnikiem powodującym kiłę jest blady treponema, który po wniknięciu do organizmu człowieka aktywnie rozmnaża się w układzie limfatycznym. Następnie przenika do układu krążenia w dużych ilościach i objawia się jako kiła wtórna.
Patogen czuje się świetnie w temperaturze około 37 stopni i wystarczającej wilgotności, wykazuje odporność na zimne środowiska. Umiera po podgrzaniu od 60 stopni, nie wytrzymuje dezynfekcji, kwaśnej, alkalicznej obróbki.
Znane są następujące drogi przenoszenia kiły:
- seksualny. Poprzez kontakt z zakażonym partnerem. Syfilis jest najczęściej przenoszony w ten sposób;
- Ścieżka gospodarstwa domowego jest mniej powszechna, ponieważ patogen nie żyje w suchym środowisku;
- domaciczny. Zatem infekcja występuje od matki do płodu;
- ogólny, gdy przechodzi dziecko przez kanał rodny;
- profesjonalny, który zazwyczaj podlega personelowi medycznemu;
- podczas transfuzji krwi.
Zakażenie występuje w przypadku, gdy wyładowanie pacjenta zawiera czynnik powodujący kiłę.
Interesujące Istnieje grupa ludzi odpornych na czynnik wywołujący kiłę. Jest to ułatwione dzięki specjalnym białkom, które niszczą blady treponema.
Okres inkubacji
Po wejściu w ciało czynnik powodujący kił wchodzi do układu krążenia, skąd przechodzi do limfy. Dzięki układowi limfatycznemu jest on rozprowadzany po całym ciele. Osoba jest już zainfekowana, ale jej nie czuje.
Informacje. Średnio okres inkubacji trwa 21-50 dni po wniknięciu jasnego treponema do organizmu człowieka.
W okresie inkubacji osoba jest nosicielem choroby, jest w stanie zarażać innych ludzi, ale kiła się nie objawia. Choroba nie jest nawet potwierdzona badaniami laboratoryjnymi.
Na wydłużenie okresu inkubacji wpływają następujące czynniki:
- obecność podwyższonej temperatury ciała;
- leczenie stanów zapalnych, infekcji antybiotykowych;
- wiek osoby. U osób starszych zwiększa się okres inkubacji kiły.
Kiedy w ciele pojawia się duża liczba jasnych krętków, okres inkubacji ulega skróceniu, pierwsze oznaki kiły pojawiają się szybciej.
Klasyfikacja chorób
W medycynie przyjęto następującą klasyfikację kiły:
- pierwotny pogląd jest określony przez chancre w miejscu, do którego przeniknął patogen, przez obrzęk sąsiedniego węzła chłonnego. Ten okres trwa do 2 miesięcy;
- widok wtórny trwa kilka lat. Infekcja przechodzi do narządów wewnętrznych. Występuje specyficzna wysypka na skórze i rozpoczyna się utrata włosów. Okresy podobne do fali nieobecności i pojawienia się objawów są charakterystyczne dla tego etapu;
- ukryty wygląd nie charakteryzuje się śluzowymi objawami skórnymi. Nie ma oznak infekcji systemów wewnętrznych. Choroba może być określona jedynie na podstawie testów klinicznych;
- Typ trzeciorzędowy występuje niezwykle rzadko, gdy choroba utrzymuje się przez wiele lat bez leczenia. Pacjent ma nieodwracalne uszkodzenie ciała.
Szczególnie cierpi na centralny układ nerwowy. Ten typ choroby prowadzi do niepełnosprawności, a następnie śmierci.
Ponadto kiła dzieli się na wygląd zewnętrzny, który wpływa na narządy wewnętrzne, a kiła układu nerwowego wpływa na układ nerwowy pacjenta.
Manifestacje, znaki pierwotne
Pierwsze oznaki kiły nie pojawiają się natychmiast po zakażeniu. W początkowej fazie choroby bakteria się nie manifestuje. Po zakorzenieniu się w ciele, gdy bladą treponemę rozpoczyna aktywne rozmnażanie, choroba staje się odczuwalna. U kobiet i mężczyzn początkowe objawy są takie same.
Ale koncentruje się na różnych obszarach:
- u mężczyzn pierwotna kiła manifestuje się w genitaliach z ciężkim niedomaganiem. Głowa penisa pokryta jest ranami. Chancres mogą pojawić się na brzuchu, udzie i obszarze łonowym. Populacja mężczyzn rzadko wykazuje inne oznaki kiły;
- u kobiet objawy kiły w postaci ciężkiego wzdęcia pojawiają się zazwyczaj na brzuchu, łonie, udach i szyjce macicy. Być może pojawienie się wrzodów, grudek w jamie ustnej.
Kiła pierwotna manifestuje się obrazem klinicznym podobnym do objawów innych chorób zakaźnych. Zainfekowane są bóle głowy, bóle stawów, osłabienie, gorączka, utrata apetytu.
To jest interesujące: blood srb - co to jest
Objawy kiły u mężczyzn, kobiet
Objawy kiły są bezpośrednio związane z płcią zakażonych, stadium choroby. Początkowe objawy u kobiet są zwykle niewidoczne z powodu niedostępności zwykłego wyglądu. Ponieważ często powstaje chancre w szyjce macicy, w pochwie. Rzadziej formacja powstaje na piersi, języku, palcach. Tydzień później następuje wzrost węzłów chłonnych, kobieta źle się czuje, wzrasta jej temperatura ciała, pojawiają się czerwone plamy na ciele.
Potem wysypka i chancre mijają, rozpoczyna się ukryty przebieg choroby. Taka okresowość występuje kilka razy. Na głowie jest utrata włosów. Choroba staje się przewlekła, stopniowo przechodząc do układu nerwowego, narządów wewnętrznych.
U mężczyzn kiła ma jaśniejszy przebieg. Początkowe objawy obserwuje się w postaci wysypki na narządach wewnętrznych. Ciężki chancre może produkować wydzieliny, które są bardzo niebezpieczne. Zdiagnozowane zwężenie napletka, jego obrzęk, powiększone pachwiny węzłów chłonnych, są ataki tachykardii, lęku, duszności. W przypadku nieleczenia dochodzi do zmiany narządów wewnętrznych i wzrostu temperatury ciała.Włosy padają na głowę, w pachwinę, w pod pachami.
Metody diagnostyczne
Kiła jest diagnozowana przez wenerologa, urologa, ginekologa. Przede wszystkim odbywa się rozmowa z pacjentem, podczas której zbierane są informacje na temat drogi zakażenia, czasu pojawienia się pierwszych znaków. Pacjent jest badany, oceniane są wysypki, ich lokalizacja, kolor.
Następnie połącz studia instrumentalne w formie:
- MRI;
- Ultradźwięki narządów wewnętrznych;
- radiografia.
Badanie pozwala nam ocenić stan narządów wewnętrznych.
Pacjent otrzymuje skierowanie do następującej diagnostyki laboratoryjnej:
- krew na kiłę;
- PCR;
- Reakcja Wassermana;
- reakcje serologiczne w celu wykrycia obecności przeciwciał przeciwko patogenowi.
W obecności chancre, dając wybór, ich badanie odbywa się pod mikroskopem. Przeprowadzona diagnostyka pozwala nie tylko ujawnić obecność patogenu, ale także określić stadium choroby, aby wybrać skuteczne leczenie.
Jak leczy się kiłę
Zabronione jest rozpoczęcie leczenia kiły przed przeprowadzeniem badania laboratoryjnego. Możesz więc uzyskać wymazane objawy i nieprawidłowe wyniki testu.Początkowy etap choroby jest leczony ambulatoryjnie, z zastrzeżeniem stałych wizyt u lekarza i terminowego dostarczania próbek do badania. Jeśli pacjent ma pierwotną kiłę, jest leczony przez około 3 miesiące. Może upłynąć rok, zanim pozbędą się gatunków wtórnych.
To ważne! Podczas leczenia kiły każda płeć jest zabroniona.
Leczenie kiły domowej, a także wszystkich rodzajów tej choroby, odbywa się za pomocą:
- antybiotyki. Penicylina jest najczęściej przepisywana, ale istnieją przypadki odporności patogenów na penicyliny. Zwykle antybiotyki podaje się do 8 razy dziennie;
- środki immunostymulujące;
- preparaty zawierające jod;
- fizjoterapia;
- biogenne stymulanty;
- terapia witaminowa.
Adekwatność terapii określa się metodą laboratoryjną. Może wymagać leczenia wysypek, narządów wewnętrznych, układu nerwowego.
Konsekwencje i komplikacje
Działanie kiły jest bezpośrednio związane z etapem choroby.
Pierwotny typ choroby charakteryzuje się następującymi komplikacjami:
- martwica tkanek w tworzeniu określonego chancru;
- parafraza;
- balanitis i samo-amputacja prącia u mężczyzn.
Takie efekty są dość ciężkie i mogą powodować gangrenę w tkankach prącia.
Wtórna kiła prowadzi do następujących konsekwencji:
- rozproszone łysienie;
- całkowite łysienie;
- utrata głosu.
W skrajnych przypadkach zwężona jest głośnia. Ten stan wymaga operacji.
Konsekwencje trzeciego etapu kiły manifestują się w kiły, która atakuje komórki mózgu. Pacjent ma spadek inteligencji, pogorszenie uwagi, pamięć. Zdarzają się przypadki uszkodzenia narządów wewnętrznych.
Najczęściej cierpią na skomplikowaną kiłę trzewną:
- mózg;
- serce;
- układ trawienny;
- płuca.
Powikłania kiły trzeciorzędowej są nieuleczalne. Narządy wewnętrzne pacjenta cierpią na niszczące zmiany, których nie można naprawić nawet w sposób operacyjny.
Jak nie zachorować na syfilis
Nie zarazić się kiłą pomoże elementarne zasady higieny i bezpieczeństwa.
Zwykle polecam:
- zapobiegać seksie bez zabezpieczenia;
- nie mieć swobodnego seksu;
- w celu odkażenia pomieszczeń, w których doszło do aktu seksualnego;
- do przetwarzania jamy ustnej, genitaliów antyseptycznych;
- stosować produkty higieny osobistej.
Jeśli masz spontaniczny kontakt seksualny z przypadkowym partnerem, w ciągu 2 dni musisz udać się do specjalisty ds. Wenerologii w celu zapobiegania. Lekarz po badaniu przepisze przebieg antybiotyków, które zapobiegną rozwojowi choroby.
Kiła należy do kategorii chorób przenoszonych drogą płciową, które nie tylko atakują całe ciało. Nieleczone, pojawiają się nieodwracalne konsekwencje prowadzące do śmierci.
