Ta roślina ma wiele twarzy. Wśród wielu gatunków można znaleźć krzewy bardzo dekoracyjne, a niektóre gatunki roślin mają jadalne owoce o kwaśnym smaku. 100 g jagód - 5 dziennych norm witaminy C i 2,5 norm witaminy A. Ta roślina produkuje nieprzejezdny żywopłot, a także jest naturalnym lekarzem, ratując Cię przed wieloma chorobami. Wszystko to dotyczy berberysu, sadzenia i pielęgnacji, dla których nie ma szczególnych trudności.
Rodzaje i odmiany berberysu
Istnieje około 500 dzikich gatunków i różnych odmian berberysu z natury, wiele z nich dało życie odmianom uprawnym, a jest ich także sporo. Podczas krzyżowania różnych rodzajów roślin okazało się, że są różne dekoracyjne.
Najbardziej znane formy naturalne są następujące:
- Zwykły berberys. Mieszkaniec południowych regionów naszego kraju. Wzrasta do 2,5 m. Łukowatą żółtobrązowy pędy pokryte ciemnozielone liście jajowaty i ciernie kleszcze, osiągając długości 2 cm. Na końcu tulei sprężyny zakryte pachnące kwiaty, zebrane w szczotki. Jesienią jadalne owoce jaskrawoczerwone dojrzewają dłużej niż 1 cm. Ich smak jest kwaśny, odświeżający.Nadal występuje czerwony liść - Atropurpurea, do wysokości 2 metrów z pomarańczowo-żółtymi kwiatami i ciemnoczerwonymi owocami. A także znaleźć zróżnicowane - Albovariyegata.
- Barberry Amur. Pochodzi z Dalekiego Wschodu, a także rośnie w Chinach i Japonii. Krzew o wysokości do 3,5 m zdobi się wiosną z długimi frędzlami kwiatów, a jesienią lśniącymi jadalnymi soczystymi czerwonymi owocami, które długo nie padały.
- Kanadyjski berberys. W Rosji jest to rzadkie. Wysoki krzew składa się z pędów o ciemnofioletowej barwie i różni się obfitym owocowaniem.
- Barberry Ottawa. Jest to wynikiem hybrydyzacji berberysu z Thunberg i kształtu zwykłego berberysu z czerwonymi liśćmi (Atropurpurea). Krzew rośnie do 2 metrów. Żółte kwiaty mają czerwonawy odcień, a jego owoce są ciemnoczerwone. Jedną z najsłynniejszych odmian tego gatunku jest berberys Ottawa Superba. Ma bardzo dekoracyjne liście ciemnoczerwonego koloru i niezwykłe czerwone i żółte kwiaty. Odmiana jest odporna na zimę i prawie nie choruje.
- Berberys sharoplodny. Ten dość odporny na zimno krzew pochodzi z górskich regionów Azji Środkowej. Wyróżniają go nie tylko ząbkowane liście, które nie są charakterystyczne dla berberysu, ale także kuliste jadalne owoce o ciemnoniebieskim kolorze.
- Barberry Thunberg.Tworzy niski, rozwalony krzew z małymi liśćmi i pięknymi owocami, które mają gorzki smak, nieodpowiedni do jedzenia. Ten widok jest najbardziej odpowiedni do dekoracji ogrodów i parków. W tym celu opracowano liczne odmiany: Aurea i Bonanza Gold z żółtymi liśćmi, Red Chief z ciemnoczerwonymi liśćmi, Harlequin i Cornic z różnobarwnymi liśćmi. Jednym z najbardziej znanych jest Berberys Thunberg Atropurpurea. Jego krzew o wysokości do 1,5 metra pokryty jest purpurowoczerwonymi liśćmi zmieniającymi kolor jesieni na jasne karmin. Prawdziwą ozdobą rośliny są żółte kwiaty z czerwonymi plamami zebrane w pędzel.
Sadzenie krzewów w ogrodzie
Większość odmian ogrodu berberysu różni się bezpretensjonalnością, ale wciąż mają swoje preferencje i powinny być brane pod uwagę przy sadzeniu roślin w ogrodzie.
Jak i kiedy sadzić?
Czas sadzenia zależy od tego, który system korzeniowy zostanie zakupiony z - zamkniętym lub otwartym. W pierwszym przypadku sadzenie można prowadzić przez cały sezon wegetacyjny.
W drugim jej czas jest ograniczony do dwóch terminów:
- wczesną wiosną, aż pąki nadal kwitną, ale ziemia już się rozmroziła;
- jesienią w momencie opadania liści, ale w tym czasie sadzenie obfituje w ryzyko zamarznięcia rośliny w zimie.
Od kłącza berberysu pełzającego i położonego w powierzchniowych warstwach gleby, duży dół dla niego nie kopie. Jego średnica zależy od wieku buszu.
- Dla dzieci w wieku 2-3 lat jest wystarczająco dużo dołków o głębokości 25 cm i tej samej średnicy.
- Dla roślin 5-7-letnich powinien być większy - głębokość i średnica około 50 cm.
- Używając krzaków berberysu jako żywopłotu, nie ograniczają się one tylko do dołów, ale wykopują rów o głębokości 40 cm i głębokości na całej długości nasadzeń.
Ale w każdym razie, punkt orientacyjny - rozmiar systemu korzeniowego sadzonki. Nie powinna być ciasna w wylocie. Konieczne jest wcześniejsze przygotowanie miejsca na berberysu, aby gleba miała czas na osiedlenie się i nie ma w nim pustek.
Po ułożeniu warstwy drenażu z kamyków lub połamanych cegieł na dnie studzienki wypełnia się mieszaniną gleby o następującym składzie:
- humus lub dobrze dojrzały kompost - 1 część;
- działka ogrodowa - 1 część;
- piasek - 1 część.
Każdy krzak będzie potrzebował 200 g popiołu i 100 g superfosfatu. Lądowisko rzuca wodę. Jeśli sadzonka jest uprawiana w pojemniku, jest ona opuszczana do wody przez 20 minut przed sadzeniem wraz z pojemnikiem tak, aby gleba była dobrze namoczona wodą.W przypadku roślin z otwartym systemem korzeniowym czas namaczania jest dłuższy - od 2 do 3 godzin, i dobrze jest dodać do wody stymulator korzenia. Jeśli korzenie nie są suche, sadzonka nie może zamoczyć, ale system korzeniowy w proszku z korzenia stymulatora.
Jeśli sadzimy kilka krzewów przy wyborze ich rozmieszczenia, należy pamiętać, że znacznie zwiększają szerokość, więc odległość między nimi nie powinna być mniejsza niż 1,5 m. Jedynym wyjątkiem jest sadzenie jako żywopłot - 2 rośliny sadzone są na 1 metr. Bardzo ważne jest, aby podczas sadzenia ich nie chować, szyja korzeniowa powinna znajdować się nieco powyżej poziomu gleby.
Wymagania dotyczące miejsca i gleby
Wszystkie berberysy są roślinami odpornymi na suszę, nie potrzebują mokrej gleby, więc miejsca o wysokim poziomie wód gruntowych lub zalane wiosną nie są dla nich odpowiednie.
Wymagają również oświetlenia. W cieniu, a nawet półcieniu, zmniejsza się intensywność koloru liści, a owocowanie będzie słabe.
W naturze berberysy najczęściej rosną na piasku, w kulturze nie zmieniają swoich preferencji - lubią lekką glebę. Ciężka gleba o wysokiej zawartości gliny będzie musiała zostać ulepszona przez dodanie piasku.Reakcja gleby powinna być neutralna lub bardzo blisko niej. Gleby muszą koniecznie wapno.
Opieka berberysu
Prawidłowo obsadzony krzew nie wymaga szczególnej troski, ale aby ogrodnik mógł się pokazać w całej okazałości, ogrodnik będzie musiał się nim zaopiekować.
Podlewanie roślin
Tylko świeżo posadzone rośliny wymagają tygodniowego podlewania. Kiedy się zakorzenią, należy je podlewać tylko podczas suszy i w ekstremalnym upale. Woda powinna być podgrzewana na słońcu. Jeśli zaraz po posadzeniu gruntujemy ziemię wokół krzaków posiekanymi wiórkami, kory lub orzechami, to nie tylko ograniczy to nawadnianie do minimum, ale także ustabilizuje reżim temperatury gleby i sprawi, że będzie bardziej krucha.
Najlepszy sos i nawóz
Gatunki naturalne często rosną na ubogich glebach i świetnie się tam czują. Formy ogrodowe do odżywiania są bardziej wymagające. W pierwszym roku rośliny wystarczy tych składników odżywczych, które są położone podczas sadzenia.
Począwszy od drugiego roku życia schemat karmienia wygląda następująco:
- na wiosnę - nawozy azotowe: 20 g mocznika na 10 litrów wody;
- przed kwitnieniem - kompletny nawóz mineralny z pierwiastkami śladowymi (może być po prostu zakopany w glebie, a następnie podlewać krzaki);
- we wrześniu 10 g potażu i 15 g nawozów fosforowych są nakładane na każdą dorosłą roślinę, umieszczając je w glebie.
Raz na 2-3 lata na wiosnę zaleca się karmić materię organiczną: wiadro wody 1,5 litra zawiesiny lub litr prawdziwych ptasich odchodów. Po takim karmieniu konieczne jest podlewanie.
Przycinanie
To najtrudniejsza praca w pielęgnacji tego krzewu. Ostre, liczne kolce mogą poważnie uszkodzić ręce, więc konieczne są grube, lepsze skórzane rękawiczki.
- Sanitarne przycinanie odbywa się co roku na wiosnę, usuwając wszystkie zamrożone i wysuszone pędy.
- Do formowania krzewów przycina się dopiero po kwitnieniu, jak to ma miejsce na zeszłorocznych pędach.
- W drugim roku po zasadzeniu zaczynają tworzyć się żywopłoty wysokich krzaków.
W dorosłych okazach roczne i dwuletnie oddziały są wycinane o połowę lub jedną trzecią rocznie. Nisko rosnące odmiany krawężników zwykle nie są cięte.
Opieka na jesieni, zimowanie
Zima jest ciężką próbą dla nowo posadzonych krzewów, zwłaszcza jeśli nie jest zbyt zimna berberysy Thunberga. Przygotuj się na jej rośliny jesienią. Czas spędzony na jesiennym opatrunku i nawadnianie wodą po opadnięciu liści pomoże berberysowi lepiej przygotować się na zimę. Ale to nie wystarczy.
Wszystkich młodych (i berberysu Thunberg i uprawianych) roślin należy pokryć. Przed schronieniem muszą być utwardzone przez niewielkie przymrozki, dlatego procedura rozpoczyna się przy stałym spadku temperatury do -5 stopni i zamarzaniu gleby na głębokość 3 cm. być suchym powietrzem.
Małe krzaki są łatwe do pokrycia świerkowymi liśćmi i suchymi liśćmi, dbając o ochronę przed myszami. Berberys z Thunberg jest najpierw owinięty w wory lub papier Kraft, a wierzch jest owinięty materiałem pokrywającym, zabezpieczającym pokrywę, aby się nie rozłożyła. U podstawy buszu należy zapewnić miejsce do wentylacji. Zdejmij ochronę przed wiosną na wiosnę, aby zapewnić drzewom pełną swobodę na okres wegetacji.
Rozmnażanie berberysu
Krzew berberyjski hoduje się jako wegetatywne części rośliny i nasiona.
Podział buszu jest możliwy tylko w tych formach, które rozgałęziają się od jego podstawy. Zwykle dzielą krzaki w wieku 3-5 lat. Jest to szczególnie wygodne, aby podzielić roślinę, jeśli jest ona sadzona z pewną głębią. Każda delenka powinna mieć łodygi i część korzeni.Do procedury z wykorzystaniem obrabiarki.
Sadzonki niektórych gatunków berberysu korzeniają się słabo, ale nowe rośliny będą podobne do ich rodziców. Jest to dobry sposób na uzyskanie wielu identycznych roślin dla żywopłotu na raz.
Rozmnażanie przez sadzonki
Czerwonego sadzonki odciąć rano najlepiej się zakorzenić. Są one pobierane ze środkowej części zielonej sesji z bieżącego roku. Lignified sadzonki zakorzenić się znacznie gorzej.
- Łodyga powinna mieć 4 liście i jedną śródmiąższową. Jego długość wynosi około 10 cm, a grubość około 0,5 cm. Cięcie u góry jest poziome, u dołu - pod kątem 45 stopni.
- Dolne liście są usuwane, górne są skracane o połowę. Kolce nie są usuwane.
- Obchodź dolną część stymulatora gryzącego.
- Sadzonki sadzi się w szklarni z łukami o wysokości około 20 cm. Gleba jest liściasta, posypana warstwą piasku o grubości 4 cm, dobrze nawilżoną. Schemat lądowania: 5 x 7 cm, kąt nachylenia - 45 stopni. Są pochowani 1 cm.
- Warunki konserwacji: zawsze mokra gleba, wilgotność powietrza około 85%, częste natryskiwanie. Zastosowanie rośliny ze sztuczną mgłą zwiększa procent przeżycia.
Sadzonki zimą w szklarni, rośliny sadzi się w stałym miejscu w ciągu 1-2 lat.
Przy rozmnażaniu nasion większość roślin nie będzie powtarzać swoich rodziców, z wyjątkiem postaci zwyczajnej berberysu Atropurpurea. Większość tych siewek zachowuje cechy odmianowe. Kiełkowanie nasion jest małe - u różnych gatunków od 20 do 40%.
Propagacja nasion
- Największe jagody wolne od miąższu, myte i suszone.
- Podczas siewu jesienią na dystrybutorze nasiona przechodzą naturalną rozwarstwienie. Zimą są stratyfikowane w lodówce przez okres od 2 do 4 miesięcy, w zależności od rodzaju krzewu. Zasiane na wiosnę w ogrodzie.
- Sadzonki rozrzedziły się w fazie 2 prawdziwych liści, ale nie nurkują i nie przesadzają. Zostają przeniesieni do stałego miejsca dopiero po 2 latach.
Główne problemy z rozwojem
Jeśli pierwotnie wybrano odpowiednie miejsce do sadzenia i zostało ono prawidłowo wykonane, nie powinno być problemów z kultywacją. Ale w chłodne, deszczowe lato na zarośla mogą wpływać choroby grzybowe.
Szkodniki, choroby i metody radzenia sobie z nimi.
Nie są to zbyt wiele, ale mogą przynieść poważną szkodę roślinie.
- Mączna rosa. Manifestowane w postaci białego rozkwitu na wszystkich częściach rośliny. Silnie uszkodzone liście i łodygi są usuwane.Cała roślina jest traktowana koloidalną siarką.
- Rust. Na liściach pojawiają się charakterystyczne pomarańczowe plamki. Środki kontrolne obejmują leczenie lekami zawierającymi miedź lub koloidalną siarką.
- Plamienie Natryskiwanie tlenochlorkiem miedzi.
- Bakterioza Jeśli górna część rośliny zostanie uszkodzona, wszystkie chore gałęzie zostaną przycięte. Jeśli dotknie to podstawy pni, roślina zostanie wyrwana z korzeniami i spalona.
- Mszyca borówkowa. Posypać wodą z mydłem.
- Borówka czernica i ćma kwiatowa. Obróbka roztworem chlorofosu o stężeniu 2%.
Dekoracyjne wykorzystanie krzewów
Duża różnorodność gatunków roślin i odmian pozwala wybrać odpowiedni krzew do dekoracji ogrodu w dowolnym stylu. Jest często stosowany w kształtowaniu krajobrazu. Krzew o jaskrawo pokolorowanych liściach może stać się tasiemcem lub wtopić się w istniejącą kompozycję roślinną. Będzie ozdabiał się mixborderem, a niskie kopie będą odpowiednie na alpejskim wzgórzu. Od berberysu okazuje się pięknym żywopłotem w naturalnej postaci lub utworzonym przez przycinanie, które roślina ta dobrze toleruje.