Lupin - sadzenie i pielęgnacja w otwartym polu

Dla właścicieli ziemskich, którzy chcą złamać piękny ogród z jasnymi kwiatami, przedstawiciel rodziny Bean będzie doskonałym rozwiązaniem. Łubin, sadzenie i pielęgnacja na otwartej przestrzeni, za którą jest bardzo prosta, wyróżnia połączenie estetycznego piękna i praktycznych korzyści: roślina, która ma zdolność wzbogacania gleby w azot dzięki układowi korzeniowemu z bulwami z wiązaniem azotu, jest doskonałym sideratem.

Rodzaje i odmiany roślin

Lupin, często wykorzystywany w projektowaniu krajobrazu, ze względu na zawartość białka (50%), żelazo, kwasy tłuszczowe i gorzkie alkaloidy (do 2%) jest również stosowany w przemyśle spożywczym, rolnictwie i do produkcji artykułów medycznych. Takie roczne odmiany łubinu, jak żółta, biała, z reguły są wykorzystywane do celów przemysłowych. A do rejestracji klombów, ogrodu frontowego w tym samym wieku używają hybrydy, karła, zmiennego rodzaju kwiatu. Ale najbardziej dekoracyjne łubiny są odwieczne.

Lupin

Zimowo-odporny rodem z północnoamerykańskiego regionu jest wieloletnie zioło, które osiąga wysokość metra.Kwiatostany w kształcie świecy o wysokości 35 cm składają się z małych kwiatów, które kwitną wczesnym latem i pozostają w tym stanie przez miesiąc. Z czasem przycięte liście kwiatów pozwalają byliny rozkwitły ponownie pod koniec lata.

Wśród najpopularniejszych odmian wyróżnia się:

  • różowy "Schlossfrau";
  • karmin "Edelknabe";
  • biały "Burgh Fraulein";
  • Orange "Morela";
  • Red Carmineus;
  • biały z różowawym odcieniem "Princess Julianna";
  • różowy "roseus";
  • śnieżnobiały "Albus";
  • niewymiarowe odmiany pstrokaci "Minaret";
  • niebieski z białym żaglem "Castellan";
  • purpurowo-rubinowy "Rubinkenig".

Łubin wąskolistny

Jest łubinem niebieskim - wieloletnim przedstawicielem roślin strączkowych o wysokości do półtora metra. Nazwa nie charakteryzuje koloru kwiatów, które mogą być nie tylko niebieskie lub fioletowe, ale także białe i różowe.

Łubin biały

Roślina jednoroczna, której wysokość również nie przekracza półtora metra, ma wyprostowaną łodygę, rozgałęzioną w górnej części, pokrytą płatkami liści palmowych. Kwiaty są białe, różowe lub niebieskie odcień tworzą kwiatostan w postaci pędzla, ułożonego w spiralę.

Łubin żółty

Roczne zioło z lekko liściastym pędem środkowym, zwieńczone gronami, które składają się z żółtych kwiatów o zapachu podobnym do resedy.

Kiedy sadzić łubiny w otwartym terenie?


Jest to interesujące: wieloletnie łubiny - sadzenie i pielęgnacja

Czas lądowania zależy od metody:

  • Gdy siewny sposób uprawy łubinu bezpośrednio w ziemię może być wykonany po stopieniu się śniegu i nagromadzeniu ciepła w kwietniu.
  • Jeśli planowane jest sadzenie nasion, procedura jest przeprowadzana wczesną wiosną - na początku marca.

To ważne! Łubin można sadzić jesienią w zimie - we wrześniu-październiku. Siew w tym czasie pozwala uzyskać roślinę kwiatową do końca przyszłego lata.

Sadzenie nasienne

Podczas siewu nasion w otwartym terenie pierwsze kwitnące byliny zadowolą właściciela rok później.

Aby to się stało:

  1. Jesienią gleba jest przygotowywana przez wykopanie wybranego terenu na głębokość bagnetu łopatowego, nawożenie nawozu (superfosfat, popiół drzewny) i dodanie piasku.
  2. Wraz z nadejściem wiosny, rowki są wykonane do głębokości 2 cm i odstępie pół metra.
  3. Wstępnie zdezynfekowany roztworem nadmanganianu potasu lub fungicydu, nasiona umieszczane są w rowkach i sproszkowane glebą.
  4. Po pół miesiąca pojawiają się pędy.
  5. Po uformowaniu pierwszej pary prawdziwych liści, drzewca siewki na stałe miejsce wzrostu lub są rozrzedzone tak, że odległość między okazami wynosi co najmniej 30 cm.

Rosnące sadzonki

Przed przystąpieniem do uprawy sadzonek przygotowuje się mieszankę glebową piasku, gleby liściowej i torfu w równych proporcjach.

Następnie:

  1. Przygotowaną mieszaninę gleby umieszcza się w pojemniku z warstwą odwadniającą.
  2. Nasiona wysiewa się na głębokość 2 cm, a torf rozkrusza do 1 cm.
  3. Pojemnik przykryty jest zwilżoną ściereczką i przeniesiony do ciepłego pomieszczenia, gdzie za 2 tygodnie pojawią się pierwsze pędy.
  4. Po pojawieniu się pierwszej pary prawdziwych liści, nowe rośliny sadzi się na przygotowanej części ogrodu.

Wskazówka! Przy stosowaniu metody sadzonek, należy wziąć pod uwagę czas wymuszania siewek po 3 tygodniach, tak aby sadzonki nie pasowały przed ustanowieniem ciepłej pogody.

Rozmnażanie przez sadzonki

Jeśli szczepienie zostanie przeprowadzone na wiosnę, to tej jesieni roślina utworzy pierwsze kwiatostany.

W tym celu:

  1. Sadzonki przygotowuje się z rozetek bazowych uformowanych z pączków wzrostu, które znajdują się u podstawy pędu centralnego, poprzez skrojenie ich razem z korzeniami.
  2. Sadzonki umieszcza się w mieszaninie gleby z piaskiem na okres dwóch tygodni.
  3. Po uformowaniu korzeni nowe kopie są przekazywane do ogrodu.

Uwaga Podczas szczepienia nie można podzielić buszu: korzeń po zranieniu może nie zostać zregenerowany.

Właściwa pielęgnacja łubinu wieloletniego


Roślina mało wymagająca: łubin może samodzielnie wzbogacać glebę w azot i zwalczać szkodniki. Jednak przy uprawie kwiatów do celów dekoracyjnych konieczne jest przestrzeganie pewnych wymogów pielęgnacyjnych.

Wymagania dotyczące gleby i oświetlenia

Kwiat nie potrzebuje specjalnej gleby, korzeni na neutralnych, lekko kwaśnych rodzajach gleb położonych na dobrze oświetlonych obszarach. System korzeniowy, który zasila glebę azotem, umożliwia pełny rozwój, nawet na piaszczystych glebach. Jednakże, jeśli poziom kwasowości jest zbyt wysoki, kwiat może zmienić kolor na żółty, aby zapobiec rozwojowi takiego scenariusza, obszar do siewu łubinu to wapień w tempie 5 kg mieszaniny mąki torfowej i dolomitowej na 1 m2.

Podlewanie i obluzowywanie

Łubin podlewania powinien być umiarkowany. Częstotliwość i ilość wilgoci zależy jednak często od rodzaju rośliny, rodzaju gleby i czasu siewu. Po upraszczaniu gleby należy ją poluzować.

Pielenie gleby na działce

W systematycznych procedurach usuwania i usuwania chwastów, które stymulują wzrost i bujne kwitnienie, roślina potrzebuje pierwszego roku rozwoju. Niektóre rodzaje pielenia nie są praktycznie wymagane: odmiany alkaloidów są zdolne do emitowania substancji do gleby, które mają katastrofalny wpływ na nasiona chwastów.

Najlepszy sos

Lupin to zielony nawóz, więc nie wymaga specjalnego opatrunku. Jednak w celu zapewnienia kwitnienia kwitnienia, 20 g superfosfatu i 10 g siarczanu potasu dodaje się do 1 m2 gleby pod nasadzeniami. Również okresowo do gleby dodaje się popiół lub dolomit.

Pozostawienie po kwitnieniu

Aby zachować dekoracyjność łubinu przed nadejściem zimowego chłodu, suszone kwiatostany i pędy są natychmiast usuwane. Prowadzenie takich działań zapewnia wykształcenie młodych pędów i ponowne kwitnienie pod koniec sezonu letniego.

Wsparcie dla wysokich łubin

Wysokie odmiany wymagają dodatkowego wsparcia, które zachowa integralność wysokich łodyg z silnymi podmuchami wiatru i intensywnymi opadami deszczu w postaci ulewnych deszczów w maju i czerwcu.

Kiedy zbierać i jak przechowywać nasiona łubinu?

Po dojrzewaniu, łubin pęka, a nasiona rozpraszają się. Aby tego uniknąć, nasiona powinny być zbierane, gdy ziarna żółkną, które dopiero zaczynają wysychać. Proces zbierania odbywa się w kilku podejściach przy słonecznej pogodzie: podczas gdy na centralnych pędach ziarna zaczynają się brązować, na pędach bocznych pozostają zielone.

Procedura wygląda następująco:

  1. Nasiona są pobierane ze strąków, rozprowadzane na arkuszu papieru, na którym są suszone w ciepłym i suchym pomieszczeniu bez dostępu do bezpośrednich promieni słońca.
  2. Materiał siewny umieszcza się w szklanym, papierowym lub tkankowym pojemniku, gdzie pozostanie do posadzenia.

Jak przygotować krzewy wilczaste na zimę?


Pomimo mrozoodporności roślin, w szerokościach geograficznych z umiarkowanym klimatem kontynentalnym, wieloletnie łubiny są najlepiej przygotowane do zimowania w następujący sposób:

  1. W połowie października i na początku listopada odcina się nadziemną część zakładu.
  2. Krzak jest schowany, co pozwala na pokrycie gołego korzenia.
  3. Następnie roślina jest posypana warstwą trocin, pod którą spędza całą zimę.

Łubin: choroby i szkodniki


Łubin i inne rośliny strączkowe są dotknięte przez owady i choroby.Materiał siewny i sadzonki są często uszkadzane przez wireworm, larwy chrząszcza majowego i gąsienice grzebiącej szufelki. Najbardziej szkodliwe występują na wiosnę, co stanowi powolny wzrost roślin i aktywne odżywianie szkodników. Również chwasty mogą uszkodzić nasadzenia. W celu zwalczania szkodników przenoszonych przez gleby, w tym wireworm, stosuje się przedsiewną zaprawianie nasion. Takie wydarzenie będzie również chronić kulturę na etapie sadzonek.

Zasadniczo dorosłe rośliny są uszkadzane przez ssące szkodniki (wciornastka, pluskwy) i ćmy jedzące liściaste, w celu ochrony przed terminowymi zabiegami środkami owadobójczymi, zgodnie z instrukcjami producenta. Nadmierne podlewanie i zakłócony płodozmian mogą prowadzić do rozwoju chorób grzybowych, z których odróżnia się rdzę, zgniliznę korzeni, mozaikę i fusarium.

Tak więc bezpretensjonalny łubin wygląda świetnie w połączeniu z innymi kulturami, umieszczając go w środku kompozycji kwiatowych. Niższe rośliny otaczające stanowią doskonałą ochronę kwiatu przed silnymi wiatrami.