Łubiny wieloletnie - sadzenie i pielęgnacja w otwartym polu

Niedoświadczeni ogrodnicy często przyjmują dziką postać rośliny zwanej "wilczą fasolą" jako chwast, ponieważ czasami gęsto wypełnia fabułę. W języku łacińskim kwiat nazywa się Lupinus. Roślina przynosi znaczne korzyści dla gleby, ponieważ na jej korzeniach znajdują się składniki odżywcze, służące do reprodukcji pożytecznych bakterii, substancji. Stosunkowo niedawno, wieloletnie łubiny, bezpretensjonalne podczas sadzenia i opieki, wypełnione ogrody z nim.

Kiedy sadzić łubiny wieloletnie w otwartym terenie?

Roślinę można sadzić na glebie po topnieniu śniegu i początku gorąca. Kwiecień najlepiej pasuje do tych warunków. Ziemia do sadzenia jest konieczna, aby móc ją przetworzyć jesienią. Dzięki tej opcji kwitnienie ma miejsce w przyszłym roku.

Możliwe jest sadzenie nasion kwiatów w zimie. Dzięki tej opcji prace w ogrodzie najlepiej wykonywać w październiku. Na wiosnę kiełkują kiełki, a łuby kwitną latem.

Roślina może być na różne sposoby:

  • Nasiona;
  • Sadzonki;
  • Sadzonki.

Działki na łubiny wybierają lekkie, przestronne. Są dobrze dobranymi pagórkami.

Sadzenie nasion w otwartym terenie


Prace nad sadzeniem kwiatów tradycyjnie prowadzone jesienią lub wiosną.

W październiku lub kwietniu odbywa się siew w otwartym terenie. Odległość między przyszłymi roślinami powinna wynosić od 30 do 50 cm, otwory wykonuje się na głębokości 3-4 cm, jeśli gleba jest piaszczysta, lub 2-3 cm, jeśli jest ciężka. Siewki pojawiają się, gdy tylko ziemia rozgrzeje się do 3 stopni. Pędy roślin są w stanie wytrzymać krótkie przymrozki do -4 С. Bloom, dzięki tej metodzie sadzenia, łubiny rozpoczną się w przyszłym roku.

Podczas jesiennych zasiewów rośliny będą się pojawiać w całej okazałości latem. Przed zimą nasiona nie będą miały czasu na kiełkowanie, ale dojrzewają doskonale w zimnych porach roku. Jesienią zasadzimy łubiny na głębokość 2 cm i posypujemy na wierzch torfem (ściółką). Podlewanie ich nie jest tego warte.

Rosnące sadzonki


Metoda sadzenia wymaga przygotowania. Konieczne jest wytworzenie mieszaniny gleby z jednego udziału torfu, jednego udziału darni ziemi i połowy udziału piasku. Przed wysianiem nasiona można wymieszać z pokruszoną częścią korzeniową starych kwiatów, dzięki czemu bakterie, które absorbują azot, szybciej rosną. Po kilku tygodniach pojawiają się kiełki.

Należy pamiętać, że sadząc łubin siewki lub podczas siewu, kwiaty najczęściej rosną głównie w kolorach fioletowym lub różowym, a biały kolor najprawdopodobniej nie jest widoczny.

Jak tylko roślina ma 5-6 listków, musi zostać przeniesiona na otwartą przestrzeń, ponieważ ma system korzeniowy, a przy późniejszym sadzeniu przetrwa gorzej. Gleba przed zasadzeniem zostaje poluzowana, ewentualnie zapłodniona materią organiczną. Odległość między krzakami sadzonek wynosi 30-50 cm.

Rozmnażanie przez sadzonki


Inna odpowiednia metoda rozmnażania łubinu jest wegetatywna. To pozwala ci oszczędzać kolory rośliny. Krzewy w wieku 3-4 lat są doskonałe do tego celu, ponieważ starsze mają zbyt długie korzenie i nie tworzą już młodych pąków.

Wiosną, łubiny, które lubią, wycinają rozetę, która pojawia się u podstawy łodygi. Latem (po kwitnieniu), boczne pędy tworzące się w kątach liści nadają się do cięcia. Korzenie nowych roślin zasadzonych w piaszczystym terenie gdzieś w cieniu pojawiają się pod koniec pierwszego miesiąca. Następnie łubin zostaje przeszczepiony do stałego miejsca i może rozkwitnąć w pierwszym roku.

Właściwa pielęgnacja łubinu wieloletniego


Rośliny rozkoszują się pięknymi kwiatami o różnych odcieniach, jeśli są pod opieką.

Wymagania dotyczące gleby i oświetlenia

Ziemia dla łubinu powinna być luźna i świeża.

Rośliny w ogóle nie są wymagające, ale czują się świetnie w takiej glebie:

  • Lekko zasadowy glina lub glina piaszczysta;
  • Słabo kwaśny.

Kiedy ziemia jest bardzo kwaśna, łubiny stają się słabe, blade, nie kwitną. Jeśli w ziemi jest nadmiar zasad, wtedy roślina zaczyna boleć. Aby tego uniknąć, ziemia jest podlewana roztworem słabego kwasu lub miesza się torf (5 kg na 1 m2).

Kolory oświetlenia powinny wystarczyć. Zaleca się sadzenie łubinu w jasnych słonecznych obszarach. Najlepiej wybrać rośliny z południowo-zachodniej strony z lekkim, ażurowym kloszem z drzew. Dzięki takiemu układowi kwiaty nie ulegają oparzeniu podczas letniego upału.

Podlewanie i nawóz

Kwiat łubinu jest rośliną wieloletnią, pomimo odporności na suszę, uwielbia umiarkowane podlewanie, szczególnie w czasie, gdy tworzą się pąki i kwitnie. Dostarczenie wystarczającej ilości wody do rośliny w pierwszym roku życia, ponieważ trwa proces tworzenia systemu korzeniowego.

Łubin potrzebuje nawozu. Tradycyjnie używane:

  • Potas-fosforowy (dla gleby wokół buszu w pierwszym roku wzrostu wczesną jesienią);
  • Kompleks mineralny (wiosna na drugi rok życia).

Co ciekawe, sam łubin może być użyty jako nawóz.

Rozluźnienie i pielenie gleby w okolicy

W celu lepszego przenikania tlenu do korzeni rośliny, gleba wokół niego musi być dobrze rozluźniona. Dotyczy to łubinu dojrzałego i sadzenia nasion, sadzonek lub sadzonek. Pod buszem trzeba okresowo wlewać ziemię, gdyż obrzeże korzenia staje się nieosłonięte z czasem. Poluzuj glebę i po deszczu. Pielenie pozwala zapewnić wystarczającą przestrzeń do rozwoju rośliny ogrodowej.

Pozostawienie po kwitnieniu

Około połowy jesieni łubin zniknie. Następnie należy odciąć łodygi kwiatowe i liście, zebrać nasiona, jeśli to konieczne. Gruntowne przycinanie silnie zarośniętych krzewów wczesną jesienią może doprowadzić do ich ponownego rozkwitu.

Rośliny wieloletnie spudną, by przykryć szyję korzeniową, która z czasem jest odsłonięta. Aby nie zamarzać łubinu zimą, należy posypać go trocinami lub torfem. Po odejściu rośliny od niego możesz wziąć sadzonki do sadzenia.

Wsparcie dla wysokich łubin

Wysoka roślina może cierpieć podczas silnego wiatru lub zginać pod ciężarem kwiatów i liści, ponieważ jej łodyga jest dość delikatna.Aby tego uniknąć, łubin musi być związany. Do tego pasuje jakakolwiek podpora, na przykład cienka szpilka lub słup. Podwiązki nie należy wykonywać bardzo uważnie.

Kiedy zbierać i jak przechowywać nasiona łubinu?


Nasiona łubinu są zbierane w różnym czasie. To zależy od stopnia dojrzałości owocu. Gdy kapsułka dojrzewa, pęka, a ziarna rozpraszają się w różnych kierunkach. Konieczne jest przewidywanie tego momentu. Dlatego strąki zbiera się, gdy stają się żółte i zaczynają wysychać. Zbieranie odbywa się wybiórczo, w kilku wizytach.

Jak przygotować wieloletnie krzewy łubinu na zimę?

Roślina jest odporna na zimę, ale nadal wymaga ochrony. Aby łubin nie cierpiał na zimno, musi zostać skrócony, nie trzeba go przykrywać, ale jest to możliwe. Kwiat jest w stanie przenieść mrozy do -8 z.

Łubin: choroby i szkodniki

Roślina może zarazić chorobę lub może zostać zaatakowana przez szkodniki.

Opryskiwanie owadobójcze może wyeliminować łubiny z:

  • Mszyce podczas tworzenia pąków;
  • Kiełkujące larwy much;
  • Bulwy żuka.

Wśród chorób niebezpiecznych dla rośliny warto zwrócić uwagę:

  • Rot (root, szary);
  • Czarniawy, bakteryjny lub brązowy punkt;
  • Fomopsis lub suszenie łodyg;
  • Rdza;
  • Więdnięcie Fusarium;
  • Mozaika.

Aby uniknąć przeciwności, warto przestrzegać wymagań agrotechnicznych i zasad płodozmianu. Najlepszymi prekursorami dla łubinu są zboża. I możliwe jest ponowne sadzenie roślin kwiatowych trzy lata po poprzednim sadzeniu. Konieczne jest przestrzeganie izolacji przestrzennej (do 1 km) między łubinem a innymi roślinami strączkowymi. Unikanie chorób pomaga wyeliminować chwasty, dokładnie czyści i wysusza nasiona przed zasiewem.