Klebsiella pneumoniae (Klebsiella pneumoniae) - jakie choroby wywołuje bakteria? Objawy, diagnoza i leczenie

Wiele bakterii żyje w ludzkim ciele. Niektóre są całkowicie bezpieczne dla niego, inne, gdy ich liczba przekracza normę, mogą powodować znaczne szkody zdrowotne. Wśród tych ostatnich jest zapalenie płuc Klebsiella. Ten mikroorganizm jest integralną częścią mikroflory jelitowej, bierze udział w procesach trawiennych. Ale pod wpływem niekorzystnych czynników, kiedy jego poziom wzrasta, może wyrządzić wiele szkody.

Co to jest Klebsiella pneumoniae (Klebsiella pneumoniae)

Klebsiella pneumoniae (Klebsiella pneumoniae) należy do kategorii bakterii Gram-ujemnych. Mikroorganizm otrzymał swoją nazwę od nazwiska znanego niemieckiego naukowca-mikrobiologa E. Klebsa. Ale możesz znaleźć inną nazwę - różdżkę Friedlandera.

Ta bakteria w kształcie pręcika żyje nie tylko w jelicie, ale także na skórze i błonach śluzowych płuc. Poza ludzkim ciałem znajduje się w glebach i wodach, a także w produktach pochodzenia roślinnego. Mikroorganizm nie jest wyposażony w wici, co oznacza jego niezdolność do poruszania się.

Ale jednocześnie bakteria Klebsiel pneumonia może utrzymywać żywotność przez długi czas, będąc na powierzchniach różnych obiektów.A jeśli mikroorganizm wchodzi do składu mleka, to nawet gdy jest przechowywany w zimnie, nie umiera, ale nadal szybko się rozmnaża. Aby zneutralizować bakterię, powinna ona być w temperaturze -65 ° C przez co najmniej godzinę.

Mikroorganizm należy do bakterii oportunistycznych. Oznacza to, że może on przebywać w ludzkim ciele przez dość długi czas, nie powodując żadnych szkód. Ale pod wpływem czynników prowokujących, takich jak osłabiona odporność, przedłużony stres, ostry stan przewlekłej choroby lub zatrucia, manifestuje ona swoje szkodliwe właściwości.

Uwaga. Od 2017 r. WHO wymienia Klebsiella jako listę szczególnie niebezpiecznych szczepów. Polegają one na tym, że są odporne na większość leków przeciwbakteryjnych. A jeśli leki z tej grupy zostaną niewłaściwie wybrane podczas terapii, różdżka mutuje i rozprzestrzenia się jeszcze aktywniej w całym ciele.

Jakie choroby są spowodowane przez bakterie


Klebsiella jest czynnikiem wywołującym zapalenie płuc w około 4-10% przypadków tej choroby. A zapalenie płuc, wywołane przez tę szczególną bakterię, jest szczególnie trudne.Również pod wpływem tego drobnoustroju dochodzi do naruszeń w nosogardzieli i chorobach górnych dróg oddechowych.

 

Ponadto, różdżka może wpływać na błonę śluzową przewodu pokarmowego, a także zaburzać równowagę mikroflory. W rezultacie występują różne problemy z trawieniem, między innymi zapalenie żołądka.

Jeśli różdżka Friedlandera dotarła do układu moczowo-płciowego, możliwe są również różne naruszenia. A jeśli chodzi o niemowlęta lub pacjentów w podeszłym wieku, niektóre rodzaje Klebsiella, a jest ich siedem, mogą wpływać na błonę śluzową oczu, powodując zapalenie spojówek.

Ale najgroźniejsze powikłania, jakie może wywołać ten drobnoustrój, to zapalenie opon mózgowych i sepsa. Ta ostatnia występuje, gdy patogenne szczepy dostają się do krwiobiegu. Oba te schorzenia dość często prowadzą do śmierci pacjenta.

Sposoby infekcji i grupy ryzyka


Głównym źródłem infekcji są osoby, u których zawartość niebezpiecznych bakterii przekroczyła dopuszczalną dawkę. Zakażenie może wystąpić po kontakcie z takim pacjentem. Patogeniczne szczepy rozprzestrzeniają się, gdy kaszle lub kicha.

Ponadto można wykryć taką infekcję, jedząc słabo umyte owoce, na powierzchni których występuje Klebsiella. A ponieważ różdżka ma możliwość długiego przebywania na różnych meblach i przedmiotach domowych, może wejść do ludzkiego ciała, ignorując zasady higieny lub żyjąc w niehigienicznych warunkach.

Istnieje wiele czynników, które mogą wywoływać rozwój chorób wywoływanych przez mikroorganizm. Do grupy ryzyka zalicza się osoby z następującymi warunkami:

  • naruszenia w systemie oskrzelowo-płucnym;
  • cukrzyca;
  • zaburzenia mikroflory jelitowej (w tym z powodu antybiotyków);
  • zmiany w błonie śluzowej;
  • nowotwory złośliwe;
  • zaostrzone choroby przewlekłe;
  • o obniżonej odporności;
  • patologiczna utrata krwi.

 

Ponadto osoby, które niedawno przeszły przeszczep narządu lub tkanki, są podatne na zakażenie. W takiej sytuacji wzrost poziomu Klebsielli można uznać za agresywną reakcję systemu obronnego organizmu. Co więcej, patogenne bakterie często nie są w stanie stawić czoła odporności starszej osoby lub dziecka.

Wchodząc do ludzkiego ciała, Klebsiella uwalnia enterotoksyny i membrany błonowe. Te pierwsze mają szkodliwy wpływ na błony śluzowe w jelitach, podczas gdy te ostatnie niszczą czerwone krwinki, co prowadzi do anemii.

Objawy i oznaki infekcji

Ponieważ różdżka Friedlandera może powodować różne zaburzenia w ciele, objawy zależą od tego, na który organ lub system on wpłynął.

Jeśli u pacjenta rozwinie się zapalenie płuc, objawy będą:

  • temperatura ciała wzrośnie do 39 ℃, pojawi się gorączka;
  • będzie nadmierna potliwość, a także smród z ust;
  • w początkowej fazie choroby wystąpi suchy kaszel, który stopniowo zmieni się w produktywny, podczas gdy krew i ropne skrzepy będą obserwowane w masie wyładowania;
  • pacjent odczuje silne osłabienie, senność i impotencję.

Uwaga! W takim stanie nie można opóźnić wizyty u lekarza, ponieważ zapalenie płuc wywołane przez Klebsiella prowadzi do śmierci pacjenta w prawie 40% przypadków. Ponadto ważne jest, aby w odpowiednim czasie odróżnić chorobę wywołaną przez ten mikroorganizm od innych zaburzeń układu oddechowego.

Przy uszkodzeniach górnych dróg oddechowych obserwuje się następujące objawy:

  • błona śluzowa nosogardła rośnie;
  • występuje zatory w zatokach;
  • cuchnąca ropa jest uwalniana z nozdrzy;
  • temperatura wzrasta do 38 ℃;
  • obfite krwawienia z nosa są częste.

Kiedy dotknięty jest przewód pokarmowy, deklaruje się:

  • zgaga i mdłości;
  • okresowe nie do zniesienia nacięcia brzucha;
  • utrata apetytu i utrata masy ciała;
  • obecność krwi i śluzu w kale, a także specyficzne, "zgniłe" wydzielanie zapachów;
  • ogólne osłabienie i utrata siły.

Jeśli infekcja jest skoncentrowana w narządach moczowo-płciowych, stan ten charakteryzuje się następującymi objawami:

  • bolesne oddawanie moczu;
  • zwiększone zapotrzebowanie i wzrost absolutorium;
  • ból w dolnej części brzucha;
  • obecność krwi w moczu;
  • gorączka, czasami bardzo mało.

Należy powiedzieć osobno o objawach zakażenia u dzieci. Często można je pomylić z dysbakteriozą, ponieważ choroba objawia się podobnymi objawami:

  • wzdęcia i wzdęcia brzucha;
  • częsta regurgitacja;
  • niepokój dziecka o kolkę;
  • zmiany w kale, gdy stają się płynne, przeplatane śluzem i krwią;
  • rzadkie i słabe oddawanie moczu.

Biegunki u dzieci są czasami tak intensywne, że szybko stają się odwodnione. Temperatura może również wzrosnąć. Jeśli nie zapewnisz pomocy dziecku na czas, bardzo prawdopodobne jest, że śmierć nastąpi wkrótce.

Środki diagnostyczne


Aby zidentyfikować poziom bakterii w ciele pacjenta, zebrano stolca, mocz, śluz z nosogardła, żółci i plwociny.

Te próbki są przeprowadzane w następujących badaniach:

  • bakterioskopia, która pozwala rozpoznać bakterie w masie;
  • analiza bakteriologiczna, która jest przeprowadzana w celu oceny reakcji na wysiew;
  • testy serologiczne przeprowadzane na krwi pacjenta.

W zależności od objawów można zalecić dodatkowe metody diagnostyczne, częściej instrumentalne. Rozważ różne sytuacje, w których Klebsiella znajduje się w określonej masie pobranej do analizy.

Bakterie w moczu

Przez długi czas lekarze uważali, że obecność zapalenia płuc Klebsiella w moczu jest niemożliwa, ponieważ nie przetrwałoby w tym płynie. Jednak ostatnie badania dowiodły, że taka opinia jest błędna.

Gdy bakteria jest obecna w wydalinach moczowych, może to wskazywać na uszkodzenie całego układu lub mówić o rozległej sepsie.

Klebsiella pneumoniae w rozmazie

Wymazy można pobrać z gardła lub narządów płciowych kobiet, w zależności od objawów i obszaru zmiany. Następnie bada się je pod mikroskopem i hodowlą na pożywce.

W normalnym stanie ciała nieobecności w tych masach są nieobecne. Jeśli znaleziono je w płacie nosowo-gardłowym, oznacza to problem w górnych drogach oddechowych. Jeśli drobnoustroje są pasożytami w wydzielinach pochwowych, ich obecność może wskazywać na zmiany w wydziale moczowym.

Klebsiella w kale dziecka

W przypadku stwierdzenia objawów infekcji u dziecka, konieczne jest natychmiastowe wykonanie działań diagnostycznych, ponieważ Klebsiella może wywołać ostre zatrucie organizmu dziecka.

Na początku przeprowadzane są ogólne badania i anamneza, a następnie kultura kału jest przypisywana do pożywki. Ponadto można przeprowadzić dodatkowe badania.

Gdy zawartość bakterii w kale jest więcej niż dopuszczalna, wymagane jest natychmiastowe leczenie za pomocą leków z różnych grup.

Leczenie zapalenia płuc Klebsiella


Do leczenia bolesnych stanów spowodowanych przez niebezpieczną bakterię stosuje się następujące rodzaje leków:

  1. Bakteriofagi. Leki te zawierają w swoim składzie mikroorganizmy, które mogą zniszczyć pewien rodzaj bakterii. Takie leki mogą być przeznaczone do użytku wewnętrznego w postaci tabletek i kapsułek, a także do podawania miejscowego. W tym drugim przypadku płyn iryguje miejsca uszkodzeń, na przykład błony śluzowej w nosogardzieli lub na genitaliach.
  2. Antybiotyki. Pomimo faktu, że Klebsiella jest odporny na wiele substancji z tej grupy, istnieją leki, które mogą go zniszczyć. Najczęściej są to związki zawierające streptomycynę, rondomycynę, erytromycynę i tetraolean.
  3. Probiotyki. Te związki pozwalają przywrócić normalną mikroflorę. Najczęściej stosowane leki, takie jak Bifidumbacterin, Atsipol lub Probifor.

Dalszy wybór leków zależy od tego, która część ciała jest najbardziej podatna na szkodliwe działanie kija. W szczególnie ciężkich przypadkach leczenie można uzupełnić aminoglikozydami i lekami kardiotonowymi.W takich sytuacjach pacjent jest trzymany tylko w szpitalu i pożądane jest, aby zapewnić mu oddzielne pudełko, aby uniknąć rozprzestrzeniania się zakażenia szpitalnego.

Pomimo podstępu bakterii z rodzaju Klebsiella, możliwe jest wyleczenie schorzeń, które wywołuje podczas rozwoju nowoczesnej medycyny. Najważniejszą rzeczą przy wykrywaniu podejrzanych objawów nie jest opóźnianie odwołania do lekarza. Ponadto sukces terapii zależy w dużej mierze od kwalifikacji specjalisty.