Niezwykłym warzywem z rodziny gryki jest rabarbar. Trawa, która może osiągnąć wysokość 3 metrów i rośnie w jednym miejscu przez ponad 10 lat. W warzywach, owocach lub kłączach tradycyjnie stosuje się je jako pokarm, aw rabarbaru stosuje się młode łodygi liści. Są przygotowane jako owoce z syropem cukrowym. Roślina wieloletnia ceniona jako roślina lecznicza. Szeroko stosowany w dekoracji krajobrazu.
Rabarbar: opis kultury, gatunków i odmian
Chiny są uważane za ojczyznę rabarbaru. To właśnie w środkowym królestwie Marco Polo po raz pierwszy go zobaczył. Patrzył ze zdziwieniem, jak wieśniak wykopał dużą zielną roślinę, która wyglądała jak łopian. Okazało się, że Chińczycy od dawna używają rabarbaru, jako lekarstwa, jedzą, robią farbę do włosów z korzeni. Uważa się, że to Marco Polo sprowadził fabrykę do Europy.
N.M. Przhevalsky, podróżując po Azji w drugiej połowie XVIII wieku, przyniósł kolekcję nasion, w tym rabarbaru. Odrębne źródła historyczne wskazują, że dziki rabarbar wraz z powietrzem od dawna rośnie na brzegach rosyjskich rzek. Nieporozumienia w interpretacji, kiedy rabarbar pojawił się w Europie, Rosja jest spowodowana faktem, że wiele gatunków roślin rosło dziko w Azji, Chinach i Europie.Na przykład rabarbar syberyjski był dystrybuowany na rozległych obszarach Syberii, górskich równinach Ałtaju, Sayans, Uralu. Ponadto w XVII i drugiej połowie XVIII wieku istniał państwowy monopol na sprzedaż rabarbaru syberyjskiego. Został sprzedany jako remedium. Kupcy i weneccy kupcy chętnie kupowali towary. Ciekawostką jest to, że większość weneckich luster w pałacach w Petersburgu nabywa się poprzez handel tą rośliną.
Rabarbar jest rodzajem gryki. Ma silną strukturę korzeniową, podłużne bulwy, rozwijające się w miarę wzrostu rośliny. W pierwszym roku powstaje tylko rozeta. Aktywny wzrost roślin, zbiory rozpoczynają się w drugim roku. Roślina wyrzuca liście, następnie na grubych łodygach i tworzą się wiechowate kwiatostany. W zależności od rodzaju rabarbaru kształt i kolor liści mogą się różnić.
Podczas gotowania użyj łodyg, młodych pędów. Ze względu na zawartość kwasu jabłkowego mają przyjemny smak. Liście nie są używane ze względu na wysokie stężenie kwasu szczawiowego, który jest trudny do strawienia.
Aby uzyskać lepszy plon łodyg, krzewy są ogrodzone beczką bez dna.Liście rozciągają się do światła, łodygi są wyciągnięte.
Rodzaje rabarbaru
W zależności od celu, w jakim uprawia się rabarbar, stosowane są różne rodzaje kulinarne, dekoracyjne, lecznicze. Rośliny, które rosną na żywność - uprawiane odmiany o stosunkowo niewielkiej wysokości do metra i trochę więcej. Gigantyczny rabarbar od 1,5 do 3 metrów jest częściej wykorzystywany jako roślina ozdobna i korzeń do leczenia. W sumie istnieje aż 50 rodzajów rabarbaru.
Najpopularniejsze odmiany ogrodowe
Pomimo faktu, że roślina wieloletnia jest uważana za roślinę bezpretensjonalną, potrzebujesz cierpliwości i opieki, szczególnie w pierwszych dwóch latach.
Najpopularniejsze wśród ogrodników są następujące odmiany:
- Ałtaj (kompaktowy). Ma swoją nazwę ze względu na to, że rośnie w Ałtaju, rośnie również na działkach. Zwarta lokalizacja rozety liści (60 cm długości, owalne) w czerwcu rzuca paniculate biały kwiatostan. Osiąga wysokość 1,5 metra.
- Reven Maximovich. Ma niezwykle ciekawe liście, jak frotte (do wysokości 1 m) i piękne fioletowe owoce ze skrzydłami. Powstają z zielonkawych kwiatostanów.
- Rabarbar VictoriaNajpopularniejsza odmiana ogrodników, czerwonawe łodygi mogą zostać odcięte w maju. Wysokość tulei do 50 cm szerokości może wzrosnąć do 2,5 metra.
- Ogirsky. Słynie z plonu i doskonałego smaku. Wysokość ogonków wynosi do 70 cm, podobno jest podobna do odmiany Victoria, ale nie rozkwita tak aktywnie.Dobre właściwości rabarbaru.
Do celów kulinarnych stosuje się młode sadzonki, rzadziej liście. Jabłko, kwas cytrynowy i daje przyjemny kwaśny smak
Zobacz także: pyszne ciasto z rabarbarem
Dodatkowo zawierają:
- kwas askorbinowy;
- karoten;
- potas, magnez, fosfor w postaci soli;
- kwas nikotynowy, witamina B;
- kwasy organiczne i cukry.
Ze względu na obecność w składzie biologicznie aktywnych składników, roślina jest stosowana jako środek ściągający i antyseptyczny. Pozytywny wpływ na układ sercowo-naczyniowy, przewód pokarmowy. Używany jako lek moczowy, żółciopędny i przeczyszczający.
Odmiany olbrzymie i ozdobne
Projektanci krajobrazu często używają bylin. Słusznie staje się ozdobą tego miejsca.
- Rabarbar szlachetny. Być może najbardziej spektakularny widok.Rośnie w obszarach górskich, na kamienistych glebach Syberii, Mongolii, Chin. Ma bardzo piękną krzak piramidalny, do wysokości 2 metrów. Dolne liście u podstawy są zielone, szersze, zwężające się w spiralę i stają się żółtawobiałe. Jest to jedyna odmiana, której nie można uprawiać.
- Rabarbar palmatynian (palmatum). Krzew olbrzymi (do 3 metrów), z wielkimi liśćmi w kształcie liści, którego druga strona ma różowawy kolor. Rzuca wiechowaty kwiatostan czerwonawy lub biały.
- Leczniczy (Rheum officinale). Odmiana ta została sprowadzona z Chin, gdzie była szeroko wykorzystywana do celów leczniczych. Teraz w Rosji rośnie na rozległych terenach Syberii, Ałtaju. Wysokość buszu wynosi do 2 metrów, ogromne pięcioramienne liście mogą ukryć osobę przed deszczem. Paniculate kwiatostany zielonkawego koloru.
Rosnący rabarbar z nasion, sadzenie w otwartym terenie
Rabarbar jest hodowany z nasion i rozmnażany wegetatywnie. Zaleca się, aby był to lekko kwaśny grunt z dobrym drenażem. Rośnie lepiej na ziarnach.
Nasiona podobne do orzechów moczone są przed sadzeniem. Wytrzymać do kiełków do 2 mm. Szybko kiełkują, w ciągu dnia wystarczy je tylko nawilżyć. Następnie należy je wysuszyć, a następnie posadzić w doniczce lub bezpośrednio na łóżkach.
Zanurzają nasiona na głębokość około 2,5 cm, podczas sadzenia terenu wykopują ziemię, nawożąc ją materią organiczną (1-2 wiadra na metr gleby). Suplementy mineralne są zalecane w następujących proporcjach: mocznik i chlorek potasu 25-30 gramów, superfosfat 50-60 gramów. Odległość pomiędzy otworami wynosi do 1 metra, przejście do 80 cm, podłoże jest wstępnie posypane wodą. W otworze umieścić kilka nasion, gdy kiełkują, rozcieńczają, pozostawiając silniejsze pędy. Kiełki pojawiają się w ciągu tygodnia. Roślin wczesną wiosną i jesienią.
Roślinę z donicy lepiej jest usunąć za pomocą grudki ziemi, ponieważ rabarbar jest wrażliwy na przesadzanie.
Metoda hodowli wegetatywnej
Sadzonki lepiej posadzone jesienią. Może to być overwintered bush, kiełki z puli.
Do rozmnażania wegetatywnego z wykorzystaniem najbardziej rozwiniętych roślin, które osiągnęły wiek 4-5 lat.
Istnieją trzy metody hodowli:
- Wykop rabarbar, aby nie uszkodzić korzenia, stopniowo uwalniając go od brył ziemi. Korzeń jest oddzielony długim, ostrym nożem. Odetnij część kłącza kilkoma pąkami. Daj im trochę suche, posypane wcześniej kawałkami popiołu drzewnego, a następnie przeszczepione do wcześniej przygotowanego i zapłodnionego miejsca.
- Drugi sposób. Z kłącza odciąć część z jedną nerką.Rabarbar jest dodawany przez jakiś czas w celu utworzenia nowego korzenia, a następnie jest sadzony.
- Trzeci sposób. Krzew kopie tylko po jednej stronie i oddziela część kłącza.
Zwykle roślina zapuszcza się dobrze i szybko, jeśli korzeń nie zostanie uszkodzony podczas kopania.
Jak dbać o rabarbar
Dbanie o standard rabarbaru: podlewanie, pielenie, karmienie, rozluźnienie ziemi. Sadzonki macicy pojawiają się w drugim roku, ponieważ starzeją się. Karmić 3-4 lata materią organiczną (2 wiadra na metr kwadratowy), raz w roku mieszaniną dziewanny (0,5 kg) z 5 g mocznika, nitrofos 20 g.
Kiedy rabarbar zaczyna wyrzucać pąki w drugim roku, trzeba je wyciąć. Biorą soki odżywcze z ogonków. W okresie wegetacji połowa liści jest usuwana, roślina będzie rosła silna, mniej zubożona.
Ochrona przed chorobami i szkodnikami
Główną prewencją chorób i szkodników jest pielenie i usuwanie dotkniętych liści.
Szkodniki obejmują:
- Caterpillar Łopatka, która wyłania się ze sprzęgła w kształcie serca. Gąsienica penetruje łodygę i odżywia się sokiem, po czym znika.
- Kolonie mszyc fasoli.
- Beetle "Zazdrosny Wołek".Jego larwy jedzą liście rośliny.
Często rabarbar jest narażony na mączniaka prawdziwego. Od chalcosporosis na liściach pojawiają się żółte plamy. Phillasticosis pozostawia brązowawe ślady. Zaraza późnej zaraża dolną część łodygi.
Rabarbar nie może być spryskany podczas zbiorów. W okresie kwitnienia można traktować uniwersalny preparat fosfomidem. Używaj photosporin przeciwko szkodnikom. Profilaktycznie zaleca się natryskiwanie słabego roztworu nadmanganianu potasu.
Zbiór i przechowywanie
Żniwa od maja, czasami w kwietniu. Kompletna kolekcja w lipcu i na początku sierpnia. Kiedy sadzonki rosną do 25 -30 cm, jest on łamany u nasady, pozostawiając kilka procesów. Poszczególne odmiany dają do 40 kg na metr kwadratowy.
Rabarbar szybko zanika, traci soczystość. Lepiej przechowywać w chłodnym miejscu, można owinąć wilgotną szmatką.
