Superfosfat stał się szeroko stosowany jako nawóz do upraw ogrodowych, warzywnych, drzew, krzewów i roślin domowych. Wprowadza się go do gleby wiosną, latem i jesienią. Istnieje kilka odmian tego nawozu, które różnią się składem.
Superfosfat: skład nawozu
Głównym składnikiem nawozu jest fosfor. Jego udział wynosi od 20 do 50%. Tlenek fosforu występuje w postaci rozpuszczalnej w wodzie, co stanowi ogromną zaletę nawozu. Możesz przygotować płynny pokarm, dzięki czemu składniki odżywcze szybko dostaną się do korzeni roślin.
W zależności od gatunku nawóz fosforanowy może zawierać:
- azot;
- siarka;
- bor;
- molibden;
- siarczan wapnia.
Fosfor w kompozycji występuje najczęściej w postaci kwasu fosforowego i fosforanu jednowapniowego.
Jak rozumieć, że rośliny potrzebują fosforu?
Fosfor jest niezbędny dla wszystkich roślin dla prawidłowego rozwoju i wzrostu. Bez niej żadna kultura nie wzrośnie i nie przyniesie owocu.
Oznaki niedoboru tego elementu:
- powolny wzrost roślin;
- siekanie liści;
- zmiana koloru blaszki liściowej na niebieskozielony lub niebieski odcień;
- skręcanie i upuszczanie liści;
- fioletowo-purpurowe lub czerwone plamki na dolnych płytkach liściowych;
- złe zbiory owoców podczas normalnego kwitnienia;
- słabe dojrzewanie, zrzucanie lub siekanie zielonych owoców.
Fosfor jest gorzej wchłaniany w niskich temperaturach, więc wcześnie przesadzane sadzonki często cierpią z powodu niedoboru tej substancji.
Jest ważny. Ziemniaki, ogórki, marchew i kapusta najbardziej potrzebują fosforu. Mniej wrażliwy na niedobór substancji - Solanaceae, rzodkiewki, buraki i cebula.
Przy wystarczającej ilości fosforu roślina szybciej wchodzi w fazę owocowania, wzrasta wydajność, inne użyteczne makro- i mikroelementy są lepiej wchłaniane, poziom azotanów w owocach i warzywach spada, a smak owoców poprawia się.
Ponadto nawozy fosforowe zwiększają odporność upraw i chronią przed chorobami. Top-opatrunki spowalniają starzenie, promują rozwój systemu korzeniowego.
Gatunki superfosfatów
Skład nawozu zależy od rodzaju superfosfatu. Istnieją takie odmiany: proste, podwójne, granulowane, borowe, amonowe, magnezytowe, molibdenowe. Dawkowanie i skład każdego gatunku jest inny.Wybierając nawóz, należy wziąć pod uwagę potrzeby upraw dla składników odżywczych.
Proste
Prosty superfosfat zawiera:
- 10-20% fosforu;
- 8-12% wapnia;
- 10% siarki;
- 8% azotu;
- 0,5% magnezu.
Ten nie skoncentrowany rozpuszczalny w wodzie nawóz występuje w postaci szarego proszku lub granulek. Jest mniej skuteczny niż inne odmiany, ale jest znacznie tańszy.
Najczęściej prosty superfosfat jest wykorzystywany przez gospodarstwa rolne. Nadaje się do nawożenia roślin strączkowych, zbożowych, bulwiastych, a także ziemniaków, buraków, marchwi, rzepy, rzodkiewki i innych upraw.
Podwójnie
Podwójny superfosfat to skoncentrowany, rozpuszczalny w wodzie nawóz. Zawiera dużą ilość rozpuszczalnego w wodzie wapnia, dzięki czemu składniki odżywcze są lepiej wchłaniane przez rośliny.
Skład nawozu:
- 40-46% fosforu;
- 20% azotu;
- 6% siarki;
- siarczan wapnia;
- cynk;
- miedź;
- żelazo;
- bor;
- mangan;
- molibden.
Nawóz jest odpowiedni dla wszystkich gleb i roślin.
Granularny
Wykonany jest z prostego superfosfatu. Proszek prasuje się i przekształca w granulki o wielkości 3-4 mm.
Granulowany superfosfat jest wygodniejszy w użyciu. Rozpuszcza się wolniej w glebie, ale jest w postaci bardziej dostępnej dla roślin.
Zawiera do 50% fosforu i 30% siarczanu wapnia.Ta zawartość składników odżywczych jest ważna dla roślin krzyżowych, zbożowych, motylkowych i bulwiastych.
Ammonizowany
Ten granulowany nawóz azotowo-fosforowy. Oprócz głównych składników zawiera siarkę (około 12%) i siarczan wapnia (do 55%).
Nawóz jest najbardziej odpowiedni dla roślin oleistych i roślin krzyżowych, które potrzebują nie tylko wysokich dawek fosforu, ale także siarki. Nie zakwasza gleby, dlatego nadaje się do gleby kwaśnej. Kolejną istotną zaletą jest dobra strawność roślin azotowych.
Amonowany superfosfat rozpuszcza się w wodzie, dlatego nadaje się do opatrunków korzeniowych i pozaginkowych.
Jakie gleby użyć?
Nawóz nadaje się do wprowadzania do dowolnego rodzaju gleby, ale przynosi największe korzyści roślinom, które rosną na glebach neutralnych lub zasadowych. Ze zwiększoną kwasowością superfosfat przekształca się w fosforan żelaza lub aluminium. Te związki nie są dostępne do odżywiania roślin, więc nie przyniosą korzyści.
Często tanie nawozy zawierają zanieczyszczenia, które przyczyniają się do powstawania niestrawnych fosforanów. W przypadku gleby kwaśnej należy wybrać tylko drogie nawozy fosforowe lubWstępnie nawilżyć glebę za pomocą wapna lub popiołu drzewnego. Na 1 m. Square. Działka musi wykonać 200 gramów popiołu i 0,5 kg wapna.
Jest ważny. Nawóz fosforanowy powinien być stosowany nie wcześniej niż miesiąc po odtlenieniu gleby.
Bezpieczne jest stosowanie superfosfatu na glebie kwaśnej jako paszy profilaktycznej. Fosfor będzie dostępny dla roślin w przyszłym roku.
Instrukcje użytkowania
Użyj superfosfatu zgodnie z dawkami wskazanymi w instrukcji. Nie ma potrzeby osadzania nawozu w glebie, wystarczy rozproszyć go na powierzchni gleby przed deszczem.
W ogrodzie
Zastosowanie superfosfatu można wykonać na następujące sposoby:
- przed zasadzeniem wysuszyć na sucho;
- dodać do kompostu, próchnicy, obornika;
- rozproszyć się na powierzchni gleby bezpośrednio przed wiosennym lub jesiennym kopaniem łóżek;
- przygotować wodny roztwór i podlać rośliny pod korzeń;
- posypać powierzchnię gleby podczas karmienia.
Możliwe jest stosowanie nawozów fosforowych w ogrodzie wiosną, latem i jesienią, ale preferuje się jesienne opatrunek.
Jest ważny. Największa dawka fosforu powinna być wykonana podczas kwitnienia i owocowania.
Stawki stosowania superfosfatu są następujące:
- jako nawóz do gleby - 40-50 g / m2. (na słabych glebach dawkę można zwiększyć do 100 g / m kw.);
- 55-70 g / m kw. Jako opatrunek górny;
- do sadzenia rozsady nawozowej - 500 g na donicę;
- korzeniowe karmienie drzew - 40-70 g;
- sadzenie ziemniaków - 3-4 g w każdej studzience lub 20 g / m2. spisek;
- Nawóz pomidorowy - 20 g dla każdej rośliny (wiosną i latem przed kwitnieniem).
W przypadku roślin warzywnych pożądany jest prosty superfosfat jednocześnie z potażami i nawozami azotowymi, podwójny i granulowany - z suplementami potażu.
Jest ważny. Instrukcja użytkowania stwierdza, że superfosfatu nie należy używać jednocześnie z mocznikiem, azotanem amonu, wapnem i kredą. Między karmieniami powinno trwać co najmniej 7 dni.
Dla suplementów korzeniowych sadzonki są bardziej odpowiednie z prostym superfosfatem, ale można zastosować nawóz podczas kopania gleby w szklarni w tempie 100 g na 1 metr kwadratowy. Roztwór przygotowano w następujący sposób: 20 g superfosfatu należy rozcieńczyć w 3 litrach wody, a następnie rozcieńczyć 10 litrami wody. Wlać pod korzeń, stawka 30-50 ml na roślinę.
Do roślin domowych
Superfosfat można stosować do kwiatów w pomieszczeniach, zwłaszcza do kwitnienia. Przy niedoborze fosforu będzie mało kwiatów, a sama roślina będzie wyglądać niezdrowo, powoli zwiększając wzrost.
Przed kwitnieniem na wiosnę konieczne jest sporządzenie roztworu superfosfatu, soli potasowej i azotanu amonu. Na doniczce 1 l potrzeba 70 ml płynnego nawozu.
Karmienie powtarza się 1-2 razy w miesiącu przed okresem spoczynku. Wolno rosnące rośliny i dłonie powinny być karmione raz na kwartał.
Ekstrakt superfosfatowy
W celu lepszego i lepszego wchłaniania fosforu przez rośliny, nawóz musi być stosowany nie w suchej postaci, ale w postaci roztworu wodnego. Ale jest problem. Nawozy fosforanowe są słabo rozpuszczalne w wodzie. Aby uzyskać kaptur, potrzebujesz ekspozycji na wysokie temperatury.
Nawóz granulowany jest niezbędny do nalania wrzątku. Do przygotowania trzeba będzie 300 g superfosfatu i 3 litry wody. Granulki muszą być dokładnie zmieszane, chociaż nie zostaną całkowicie rozpuszczone, ale zamieni się w papkę.
Zdobądź koncentrat. Nie można go używać w czystej postaci. Aby nakarmić rośliny należy rozcieńczyć 100 ml koncentratu w 10 litrach wody. Możesz dodać 0,5 litra roztworu popiołu i 20 g nawozu azotowego.
