W poszukiwaniu ciekawych wrażeń i silnych emocji turyści powinni odwiedzić najbardziej na północ wysunięte miasto Rosji. Niezwykła natura i trudne warunki życia szybko pozbędą się depresji, otwierając percepcję nowych aspektów rzeczywistości.
Niewielka historia miasta Pevek
Kiedyś była to mała wioska w Autonomicznym Regionie Czukotek. Radzieccy geolodzy byli zainteresowani bogatymi złożami mineralnymi, a pierwsze domy z bali w tym odległym zakątku kraju dla nowo przybyłych osadników zbudowano w latach 30. ubiegłego wieku. Mniej więcej w tym samym czasie powstało kolejne, większe miasto regionu polarnego, Norylsk.
Zaledwie 35 lat po utworzeniu Pevek otrzymał status miasta, był w 1967 roku.
Mimo trudnych warunków naturalnych i mrozów liczba ludności wzrosła, przekraczając 10 tysięcy, a wraz z budową elektrowni i nowych przedsiębiorstw górniczych rozbudowano infrastrukturę miejską - przedszkole, szkoła, szpital, kino, muzeum, biblioteka.
Lotnisko stało się łącznikiem między wielkim światem a Pevekiem. Samoloty regularnie dostarczają żywność i wszystko, czego potrzebujesz, przewożą pasażerów. Z północnego miasta nie ma innej, szybszej trasy, z wyjątkiem tej lotniczej.Oderwał się na skraju morskiej mierzei, odgrodzony od cywilizacji z jednej strony niekończącym się Oceanem Arktycznym, az drugiej pustą tundrą.
Jest to bardzo dogodne miejsce do reedukacji więźniów - nie ma tu miejsca do biegania i ciężkiej pracy - więcej niż wystarczająco. Przerażającą stroną historii miasta są kopalnie uranu, w których pracowali więźniowie skazani na karę więzienia.
Opis najbardziej północnego miasta Rosji
Podobnie jak Murmansk nosi nieoficjalną nazwę stolicy Arktyki, z jakiegoś powodu Pevek jest nazywany miastem romantyków i stokrotek. To motto z czasów radzieckich zostało napisane na lokalnych autobusach. Rzeczywiście, aby pokochać surowe piękno tego miasta na północy, tylko prawdziwa romantyczna puszka. A stokrotki kwitną tu bardzo licznie podczas krótkiego dnia polarnego.
Duma miasta zawsze była portem morskim. Statki dostarczały paliwo lokalnym firmom i zabierały minerały.
Od nieprzyjaznego północnego elementu morza port jest chroniony przez wyspę Raunatan, położoną dokładnie naprzeciwko linii brzegowej, w pewnej odległości od lądu.
Aby udekorować miasto, domy tutaj są pomalowane w jasnych kolorach - różowym, czerwonym, żółtym.Jest to jedyny jasny punkt na tle niskiego szarego nieba i oceanu podczas długiej północnej nocy.
Co kwartał w tym miejscu został zbudowany z uwzględnieniem warunków klimatycznych. Od czasu do czasu w mieście szaleją huragany, których prędkość sięga 80 m / s. Przez kilka dni lub tygodni życie przestaje istnieć. Czasami, od strony zawietrznej do domów, całe góry śniegu są napompowane, w których miejscowi ludzie muszą robić tunele, które nie topnieją, aż wiosną się poruszą.
Miasto ma szkołę, szpital, przedszkole. Istnieje Internet, telewizja i komunikacja mobilna. Utworzono szkołę artystyczną, sekcje sportowe dla dzieci, pocztę i cotygodniowe wydawnictwo prasowe.
Interesujące fakty
Miasta Arktyki charakteryzują się ostrym klimatem. Pevek zajmuje wśród nich szczególne miejsce, ponieważ w jego pobliżu nie ma absolutnie żadnych drzew. Dzień polarny trwa tutaj od 18 maja do 27 lipca. W tym krótkim czasie północna natura kwitnie w całej okazałości - tundra jest usiana stokrotkami, żółtymi makami i innymi kwiatami.
Flora jest tutaj różnorodna, czego nie można powiedzieć o królestwie zwierząt. W trudnym klimacie, tylko ptaki i niedźwiedzie polarne czują się dobrze, aby poznać, która jest szansa, po tym, jak jedzie się trochę z miasta do opuszczonych wiosek.Jednak żarty z niedźwiedziami są złe i lepiej nie szukać spotkań z nimi, ale nosić nogi, gdy widzą ślady swojego pobytu.
Co ciekawe, ludzie żyli w tych trudnych miejscach na długo przed narodzinami Chrystusa. Według legendy, niedaleko stąd leżała droga lądowa z Azji do Ameryki. Archeolodzy muszą jeszcze odkryć wiele nowych rzeczy, badając północne ziemie Arktyki.
Nazwa miasta powraca do tych odległych barbarzyńskich czasów, kiedy plemiona koczownicze walczyły o prawo do zamieszkiwania na lokalnych ziemiach.
Miejsce, w którym stoi Pevek, było pełne trupów, a smród wypełniał otoczenie, bo martwych żołnierzy nie chowano. Peek in Chukchi oznacza cuchnące góry.
Standard życia, liczba mieszkańców
Po upadku Związku Radzieckiego wiele przedsiębiorstw Pevek zostało zamkniętych. Chociaż tutaj nadal wydobywano złoto, niewielkie pieniądze trafiają do lokalnego budżetu. Wiele domów wygląda smutno z pustymi oczodołami połamanych okien, mówiąc o tragediach mieszkańców. Ludzie zostali zmuszeni do opuszczenia miejscowych ziem, tracąc pracę.
Według ludności miasto zajmuje jedno z ostatnich miejsc w rankingu rosyjskich miast.
Liczba mieszkańców w 2018 r. Wyniosła nieco ponad 4 tysiące osób.Turyści i miłośnicy ekstremalnego wypoczynku odwiedzają te miejsca.
Średnia pensja w mieście to 60 tysięcy rubli, ale są tacy, którzy otrzymują około 30 tysięcy, a nawet mniej. Biorąc pod uwagę lokalne ceny warzyw, owoców i wiele więcej, standard życia tutaj jest znacznie niższy niż w innych regionach Rosji.
Co warto zobaczyć i zobaczyć
Do wszystkich Pevek można dojść w 20 minut. Rozciągał się wzdłuż wybrzeża, zajmując powierzchnię zaledwie 60 km2. Autobusy przewożą pasażerów za darmo.
- Możesz odwiedzić opuszczone wioski w całym mieście. Stamtąd wszystko zostało zrobione, nawet niektóre pomniki, które zostały wzniesione. Miasto stworzyło park, w którym gromadzone są wszystkie te zabytki. Nazywa się: "Czas łączenia nici".
- W wolnym czasie warto zobaczyć muzeum lokalnej wiedzy lub udać się do centrum rozrywki - kino "Iceberg".
- Miasto ma cerkiew, klub internetowy i bibliotekę.
- Dla aktywnych turystów interesujące będzie podróżowanie do najbardziej wysuniętego na północ rezerwatu Rosji, Wyspy Wrangel, której administracja znajduje się w mieście Pevek. Obszar chroniony zajmuje dwie wyspy Morza Czukockiego - Herald i Wrangel.
Tutaj, w tundrze, można zobaczyć unikalną roślinność arktyczną, a wiele gatunków roślin naczyniowych tych miejsc nie znajduje się nigdzie indziej na świecie.Na wyspach gniazduje 62 gatunki ptaków, a jedyna duża kolonia hodowlana białych gęsi zachowała się.
