Pomimo faktu, że okresowe objawy zapalenia błony śluzowej żołądka są znane większości miłośników fast-food, można je łatwo pomylić z objawami zapalenia żołądka i dwunastnicy. A ponieważ objawy i leczenie zapalenia żołądka i jelit u dorosłych są zawsze ze sobą powiązane, konieczne jest jak najszybsze skonsultowanie się ze specjalistą medycznym w celu dokładnej diagnozy.
Sama choroba nie zniknie. A rozwój zapalenia w strefie żołądkowo-jelitowej jelita jest obarczony poważnymi powikłaniami, w tym wrzodziejącymi zmianami.
Zapalenie żołądka i jelit: przyczyny
Gastroduodenitis to patologiczne uszkodzenie błony śluzowej dwunastnicy jelita i odźwiernikowej strefy żołądka związane z procesami zapalnymi. Najczęściej choroba występuje na tle zaostrzenia przewlekłej postaci zapalenia żołądka, w którym zapalenie stopniowo przechodzi do pobliskiego jelita.
Czynniki przyczyniające się do rozwoju zapalenia żołądka i jelit wyróżniają się cechami etiologicznymi i rodzajem narażenia - zewnętrzne (egzogenne) i wewnętrzne (endogenne).
Lista przyczyn egzogenicznych obejmuje główne czynniki powodowane przez styl życia danej osoby:
- nieregularne spożycie żywności;
- niezrównoważone odżywianie;
- palenie, alkohol;
- obfitość tłustych, pikantnych i smażonych potraw w codziennej diecie;
- infekcje jamy ustnej i gardła, w tym próchnica zębów;
- Nerwowe wstrząsy, stres, stany depresyjne;
- narkomania;
- patogenna aktywność Helicobacter pylori - bakterii, które przyczyniają się do rozwoju zapalenia żołądka i wrzodów;
- predyspozycje genetyczne.
Czynniki endogenne wystąpienia gastroduodenitis są uważane za wtórne, ponieważ powstają w wyniku wewnętrznych procesów zachodzących w organizmie: zmian w poziomie kwasowości żołądka, chorób przewodu pokarmowego, zaburzeń endokrynologicznych, zmniejszenia wytwarzania substancji śluzowych.
Zapalenie żołądka i jelit może się rozwijać nawet przy normalnym poziomie wydzielniczej funkcji.
Główne objawy choroby
Pod wpływem czynników egzogennych i endogennych na powierzchni błony śluzowej żołądka występuje stan zapalny, który następnie prowadzi do uszkodzenia i atrofii tkanek narządu, a także dysfunkcji wydzielniczej i motorycznej.
Wraz z tym, naturalną konsekwencją procesów patologicznych towarzyszących zapaleniom, jest naruszenie metabolizmu.
Nasilenie objawów żołądkowo-jelitowych zależy od stadium rozwoju choroby, lokalizacji zmian strukturalnych i stopnia uszkodzenia przewodu żołądkowo-jelitowego.
Charakterystyczne objawy kliniczne patologii to:
- zgaga;
- nudności;
- żółty kwiat na powierzchni języka;
- zespół bólowy;
- słabość;
- utrata masy ciała;
- zaparcie;
- blada skóra;
- emetyczne pragnienie;
- zaburzenia snu;
- uczucie ciężkości w żołądku.
Często pojawiają się dodatkowe oznaki choroby - szybkie bicie serca i bóle głowy.
Rozpoznanie zapalenia żołądka i dwunastnicy
Podczas pierwszej wizyty pacjent gastroenterolodzy wykonują badanie z palpacją brzucha i przeszukują historię.
Aby dokonać dokładnej diagnozy, stosuje się kilka rodzajów badań:
- endoskopowy. Metoda obejmuje badanie odcinków żołądka i jelit przez endoskop;
- histologiczne - ocena stanu błony śluzowej przewodu pokarmowego i stopnia ich uszkodzenia;
- fluoroskopia jest metodą oceny potencjału ewakuacyjnego jelita;
- manometria antroduodenalna - rejestracja ciśnienia w górnym odcinku przewodu pokarmowego w celu oceny funkcji motorycznej przewodu pokarmowego;
- pH wewnątrzżołądkowy - pomiar poziomu kwasowości przewodu żołądkowo-jelitowego w celu oceny czynności wydzielniczej żołądka;
- diagnostyka helicobacteriosis.Definicja zakażenia Helicobacter pylori pozwala ustalić rodzaj zapalenia żołądka i dwunastnicy;
- Ultradźwięki żołądka - uzyskiwanie danych diagnostycznych poprzez efekty fal ultradźwiękowych na organach przewodu żołądkowo-jelitowego;
- Elektrogastroenterografia - analiza zdolności motorycznej ewakuacji jelita poprzez rejestrację biopotencjałów przewodu żołądkowo-jelitowego.
W niektórych przypadkach testy diagnostyczne mogą wymagać biopsji - próbki tkanki błony śluzowej żołądka i badania ich stanu pod mikroskopem.
Dokładna diagnoza i odpowiednia terapia są głównymi warunkami pomyślnego powrotu do zdrowia.
Krótki opis różnych form
Zgodnie z przyjętą klasyfikacją, definicja postaci żołądkowo-jelitowej zależy od takich cech jak prymat i wtórne pochodzenie, stopień występowania stanu zapalnego, obecność lub brak zakażenia Helicobacter, poziom kwasowości, nasilenie objawów klinicznych.
Powierzchowne
Powierzchownemu zapaleniu żołądka i dwunastnicy towarzyszy stan zapalny błony śluzowej żołądka i dwunastnicy przewodu żołądkowo-jelitowego, obrzęk, zaczerwienienie i intensywna produkcja śluzu.
Kwasowość normalna lub zwiększona.Nie ma wpływu na pozostałe podziały strukturalne narządów. Funkcjonalność żołądka jest zachowana w całości.
Erosive
Na powierzchni śluzu powstają charakterystyczne obszary erozji o średnicy do 8 mm. W okresie remisji, zmiany goją się, w chwilach zaostrzeń - ponownie otwarte. Objawy kliniczne obserwowane tylko w ostrej fazie choroby.
Hipertroficzny
Charakterystyczną cechą jest pojawienie się pogrubienia błony śluzowej wraz z rozwojem wzrostu i torbieli. W towarzystwie silnego bólu i wymiotów. Jeśli nie jest leczone, przekształca się w patologię onkologiczną.
Krwotoczny
Różne erozyjne zapalenie żołądka i dwunastnicy. Charakteryzuje się trwałym krwawieniem erozyjnym.
Atroficzny
W towarzystwie śmierci gruczołów dokrewnych, niedoboru kwasu solnego i zmian w strukturze nabłonka. Często prowadzi do raka.
Mieszane
Objawy choroby tej postaci łączą przejawy jej innych odmian. Głównym warunkiem rozwoju jest infekcja Helicobacter.
Refluks
Ta forma jest również znana jako zapalenie żołądka typu C. Procesy zapalne w błonach śluzowych występują pod wpływem żółci, wyrzucanej z dwunastnicy do żołądka. W towarzystwie niskiej kwasowości.
W większości przypadków refluks jest wynikiem alkoholizmu lub nadużywania narkotyków.
Zanikowe zmiany w tkankach prowadzą do transformacji komórek w złośliwe.
Catarrhal
Ostra forma patologii, która rozwija się w wyniku zatrucia pokarmowego. W towarzystwie silnego bólu, nudności i ślinienia. Wymaga leczenia w szpitalu.
Przewlekłe zapalenie żołądka i dwunastnicy oraz zaostrzenie choroby
W przypadku przewlekłej postaci żołądkowo-jelitowej charakteryzuje się długim przebiegiem choroby z okresowymi zaostrzeniami i remisjami. W czasie zaostrzenia choroby obserwuje się typowe kliniczne objawy patologii. W okresach remisji objawy zwykle nie występują.
Jeśli przewlekłemu zapaleniu żołądka i dwunastnicy towarzyszy niekompletna klasyczna remisja, faza zaostrzenia pojawia się raz na dwa lata. W przypadku braku zaostrzeń przez dwa lata możemy mówić o pozytywnym trendzie. Niemniej jednak, w takich przypadkach nie jest konieczne wyciąganie wniosków o całkowitym wyleczeniu, ponieważ małe zmiany zapalne pozostają na powierzchni śluzówki.
Całkowite wyleczenie z przewlekłego zapalenia żołądka i dwunastnicyJest to stwierdzone w absolutnym braku obszarów zapalnych na powierzchni błony śluzowej.
Leczenie u osoby dorosłej
Kompleks środków terapeutycznych zapewnia leki, dietę i fizjoterapię.
Leczenie farmakologiczne
Leczenie lekami jest szczególnie ważne w okresie ostrego zapalenia żołądka i dwunastnicy. Główne rodzaje leków o wysokiej kwasowości to inhibitory pompy protonowej przeciwwydzielnicze, środki zobojętniające kwas żołądkowy i blokery histaminowe. Wpływ leków pozwala normalizować proces produkcji kwasu solnego.
Przy obniżonym poziomie kwasowości wykazano środki stymulujące wytwarzanie kwasu solnego.
Aby wyeliminować dyspepsję i zmniejszyć objawy, przepisuje się leki przeciwskurczowe i prokinetyczne.
W obecności bakterii Helicobacter Pylori w reżimie leczenia obejmuje antybiotyki.
Niezależnie od postaci choroby, leczenie musi koniecznie obejmować środki ochronne chroniące ścianki żołądka przed destrukcyjnym wpływem soku żołądkowego i przyczyniające się do przywrócenia struktury i funkcjonalności przewodu żołądkowo-jelitowego.
Środki ludowe
Stosowanie środków ludowej ma dwa główne cele - tłumienie narażenia na działanie kwasu i ochronę śluzu przed uszkodzeniami.
Zioła lecznicze, takie jak krwawnik pospolity, nagietek, liście podbiału, pokrzywa, nasiona lnu, korzeń tataraku, glistnika i liście brzozy są materiałami roślinnymi do przygotowania wywarów leczniczych.
W okresie remisji należy wykorzystać fundusze z babki lancetowatej, kiełków borówki, liści szałwi, mięty, rumianku farmaceutycznego i dziurawca zwyczajnego.
Dieta z zapaleniem żołądka i dwunastnicy
W zależności od poziomu kwasowości dieta z zapaleniem żołądka i jelit może być inna.
Podstawowe wymagania żywieniowe:
- a napoje i jedzenie powinny być ciepłe;
- konsystencja naczyń powinna być miękka, a produkty składowe - pocięte na małe frakcje;
- zaleca się do pięciu małych posiłków dziennie w regularnych odstępach czasu;
- przerwy między posiłkami nie powinny być dłuższe niż trzy godziny;
- w ramach zakazu - przyprawy, fast food, żywność w puszkach, produkty przekąskowe, marynaty, produkty bogate w żywność, ciastka, czekoladę i napoje spirytusowe, w tym kawę i herbatę.
W okresach zaostrzeń choroby rośliny strączkowe, rośliny strączkowe, warzywa zawierające błonnik, proso, grzyby, a także niedojrzałe lub kwaśne owoce i owoce powinny być wyłączone z diety.
Palenie podczas zaostrzenia gastroduodenitis może spowodować rozwój krytycznego stanu pacjenta.
Prognoza choroby
Dzięki odpowiedniej terapii prognozowanie zapalenia żołądka i jelit jest całkiem korzystne. Zarówno w okresie remisji, jak i po wyzdrowieniu należy stosować się do zaleceń lekarza, przestrzegać diety, rezygnować ze złych nawyków i systematycznie poddawać się badaniu przez gastroenterologa.
Ignorowanie zaleceń lekarskich pociąga za sobą rozwój całego szeregu patologii układu pokarmowego - zapalenia trzustki, dysbakteriozy, zapalenia jelit i może prowadzić do wystąpienia procesów nowotworowych.
Środki zapobiegawcze
Zapobieganie zapaleniu żołądka i jelit wymaga przestrzegania przepisów dotyczących żywności i motoryki, a także zdrowego stylu życia.
Ważnymi czynnikami, które zapobiegają występowaniu chorób żołądkowo-jelitowych są:
- przestrzeganie diety;
- odmowa późnych obiadów;
- wykluczenie alkoholu i palenie tytoniu;
- wsparcie aktywności ruchowej;
- pozytywne nastawienie psycho-emocjonalne;
- brak szoku nerwowego;
- wzmocnienie odporności;
- pełny sen.
Przestrzegając zalecanych zasad życia i odżywiania, można zwrócić nie tylko zdrowie przewodu pokarmowego, ale także całego ciała. A co najważniejsze - zachowaj to na starość.
