Lekarz zakażenia powinien brać udział w ustalaniu objawów i leczenia półpaśca u dorosłych, którym należy zająć się przy pierwszych oznakach choroby. Choroba występuje z wyraźnym zespołem bólowym, wysypką i naruszeniem ogólnego stanu pacjenta. Jeśli zignorujesz objawy i nie rozpoczniesz leczenia w odpowiednim czasie, patologia często prowadzi do poważnych powikłań - niedowładu, porażenia, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Terapia może być prowadzona zarówno w szpitalu, jak iw domu, wszystko zależy od ciężkości zakażenia wirusem opryszczki i chęci pacjenta.

Jak zarażona jest opryszczka?

Półpasiec (lub półpasiec) powoduje ten sam rodzaj wirusa (półpaśca), który powoduje pojawienie się ospy wietrznej. Kiedy półpasiec najpierw dostanie się do organizmu człowieka, rozwija się wspólna ospa wietrzna, na którą cierpi większość dzieci. Po chorobie wirus nie znika nigdzie, ale pozostaje na stałe w ciele, ukrywając się w komórkach układu nerwowego i czekając na dogodne warunki do nowego ataku.

Gdy pojawiają się czynniki prowokujące (obniżona odporność, kontakt z chorą ospą wietrzną lub opryszczką), patogen zostaje aktywowany, opuszcza komórki nerwowe i rozprzestrzenia się wzdłuż ich procesów, docierając do skóry.

Obszar kontrolowany przez dotknięty nerw zostaje pokryty charakterystyczną wysypką i staje się bolesny.

Infekcja opryszczką występuje w kontakcie z osobą chorą na ospę wietrzną lub półpasiec.

Istnieją trzy sposoby przenoszenia patogenu od pacjenta do zdrowej osoby:

• w powietrzu - osoba może zostać zarażona tylko będąc blisko pacjenta, nawet w tym samym pokoju, ponieważ wirus podróżuje w powietrzu. Ale w przypadku braku bezpośredniego kontaktu szansa na zachorowanie jest niska;
• kontakt - podczas kontaktu z pacjentem (rozmowa, uściski, uścisk dłoni) szansa zachorowania zbliża się do 100%, szczególnie w przypadku, gdy zdrowa osoba dotknęła bezpośrednio wysypki;
• transplacental - jeśli kobieta w ciąży ma ospę wietrzną lub półpasiec, istnieje ryzyko przechodzenia wirusa opryszczki przez barierę łożyskową i zakażenie płodu.

Niemożliwe jest zarażenie przez przedmioty gospodarstwa domowego (naczynia, ubrania), ponieważ patogen jest niestabilny w środowisku zewnętrznym. Szybko ginie pod wpływem słońca, ogrzewania, ale może pozostać zamarznięty przez długi czas.

Przyczyny aktywacji wirusa i pojawienia się półpasiec

W celu uzyskania półpaśca, przed tym konieczne jest przeniesienie ospy wietrznej, po której patogen, półpasiec pozostaje na zawsze w ciele.

Pod wpływem czynników prowokujących wirus budzi się i ponownie atakuje ciało.

Przyczyny aktywacji wirusów:

• leczenie lekami, które hamują odporność (metotreksat);
• przeszczep szpiku kostnego różnych narządów;
• radioterapia;
• znajdowanie osoby w ciągłym stresie;
• lokalna lub ogólna hipotermia;
• obecność patologii onkologicznych (limfogranulomatoza);
• długotrwała antybiotykoterapia lub stosowanie glikokortykosteroidów;
• przejście HIV na stadium AIDS.

Również wyższe ryzyko zachorowania u kobiet w ciąży i osób w wieku powyżej 55 lat.

Charakterystyczne objawy i oznaki choroby

Choroba rozwija się stopniowo. Na samym początku pacjenci skarżą się na ogólne złe samopoczucie, szybkie pojawienie się zmęczenia, wzrost temperatury do 37 - 37,5 stopni. Obraz kliniczny przypomina przeziębienie, chociaż w niektórych przypadkach występują zaburzenia przewodu żołądkowo-jelitowego - zgaga, nudności, problemy z kałem.

Wraz z objawami nieżytowymi pojawiają się objawy specyficzne dla półpaśca - swędzenie i bolesność w miejscach, w których przepuszczają włókna nerwowe, czyli w obszarach, w których w przyszłości pojawia się wysypka.

Kilka dni później stan pacjenta pogarsza się:

• temperatura ciała wzrasta do wysokich wartości (39-40 ° C);
• jest słabość, ciągle chce spać;
• ból i swędzenie w obszarach projekcji wzrostu nerwów;
• wzdłuż włókien nerwowych pojawia się wysypka.

Elementy wysypki mają kilka etapów rozwoju. Na początku występują po prostu różowe plamki do 5 mm, a następnie na ich miejscu (po 24-36 godzinach) tworzą się pęcherzyki, które układają się w małe grupy. Po kilku dniach różowe tło staje się blade, a bąbelki wysychają. Na ich miejscu znajdują się skorupy, które ostatecznie odpadają w ciągu miesiąca.

Wirus opryszczki wpływa nie tylko na skórę, ale także na komórki układu nerwowego, dlatego też choroba charakteryzuje się objawami neurologicznymi:

• ataki ciężkich, spazmatycznych, palących bólów, które najczęściej pojawiają się w nocy lub podczas odpoczynku;
• naruszenie kontroli nad mięśniami, które są unerwione przez chory nerw;
• uszkodzenie wrażliwych włókien, powodujące nienormalną wrażliwość lub jej brak w niektórych obszarach skóry.

Słabe zdrowie utrzymuje się, dopóki pęcherzyki nie zamieniają się w skorupki, ale swędzenie i dyskomfort skóry mogą utrzymywać się przez długi czas po ustąpieniu pozostałych objawów.

Klasyfikacja i diagnoza chorób

Oprócz wyżej opisanego charakterystycznego obrazu klinicznego zmian chorobowych występują nietypowe formy jego rozwoju:

• pęcherzowy (szampan) - małe pęcherzyki (pęcherzyki) zaczynają się łączyć i tworzą dużą bańkę. Często wypełnia się już nie przezroczystą, surowiczą treścią i krwotoczną, to znaczy domieszką krwi;
• nieudany - Najłatwiejszy wariant przebiegu choroby, zwykle przejawiający się u osób z dobrą odpowiedzią immunologiczną. Wysypka nie tworzy pęcherzyków, ale jest zdolna do odwrócenia rozwoju nawet na etapie różowych plam;
• gangrenów - ta forma jest bardziej podatna na działanie osób starszych i chorych na cukrzycę, charakteryzuje się tym, że martwica tkanek rozwija się w miejscu występowania wysypki, z późniejszymi bliznami;
• uogólniony - Początkowo opryszczka rozwija się w typowej działce, ale po pojawieniu się lokalnych zmian skórnych wysypka nadal rozprzestrzenia się w całym ciele - skórze i błonach śluzowych. Uogólnienie procesu występuje głównie u osób z zespołami niedoboru odporności.

Ze względu na charakterystyczny obraz kliniczny rozpoznanie półpaśca nie stwarza szczególnych trudności. Błędną diagnozę można postawić w początkowym okresie choroby, ale wraz z pojawieniem się wysypki wszystko staje się jasne.

Ważną rolę w diagnostyce różnicowej odgrywa historia epidemii. Aby odróżnić ospę wietrzną od uogólnionej postaci opryszczki, musisz wiedzieć, czy osoba wcześniej chorowała na ospę wietrzną. Jeśli tak, to w tej chwili najprawdopodobniej pacjentka ma opryszczkę, ponieważ raz na całe życie można mieć ospę wietrzną. Ważne jest również, aby wiedzieć, czy był kontakt z osobą zakażoną herpes zoster. Jeśli tak, to najprawdopodobniej również pacjent został zainfekowany.

Leczenie półpaśca w domu

Leczenie opryszczki powinno być prowadzone pod nadzorem lekarza w domu lub w szpitalu, lekarz zaleci kompleks leków, które pomogą złagodzić dyskomfort i przyspieszyć powrót do zdrowia.Również wraz z tradycyjną medycyną można odwoływać się do popularnych przepisów, ale tylko po konsultacji i zatwierdzeniu przez specjalistę.

Leczenie farmakologiczne

W leczeniu półpaśca stosuje się kilka różnych grup leków, aby w pełni wpłynąć na wirus i poprawić samopoczucie pacjenta:

• Antywirus (Acyclovir) - wykazują działanie terapeutyczne tylko na początku choroby (pierwsze trzy dni), wtedy ich cel nie przyniesie żadnego rezultatu. Leki wpływają na sam patogen, zapobiegając jego rozwojowi i rozmnażaniu.

• Niesteroidowe leki przeciwzapalne (meloksykam) - zwalczają objawy zapalne, zmniejszają temperaturę i eliminują bolesne odczucia.

• Uspokajające, antydepresyjne (Nitrosan) - są przepisywane w celu poprawy snu i stanu emocjonalnego pacjenta.
• Leki przeciwhistaminowe (difenhydramina) - opryszczce towarzyszy silny świąd, który powoduje dyskomfort i podrażnienie nerwowe. Przyjmowanie leków przeciwhistaminowych może znacznie zmniejszyć lub całkowicie usunąć nieprzyjemny objaw.

Jeśli dojdzie do ciężkiego zatrucia, pacjent potrzebuje terapii detoksykacyjnej.W tym celu dożylnie wstrzyknięto dużą ilość płynu (roztwór izotoniczny, glukoza), a jednocześnie podano leki moczopędne. Ta metoda nazywa się wymuszoną diurezą, pozwala szybko oczyścić organizm z nagromadzonych toksyn.

Obszary skóry, na których pojawiła się wysypka, należy traktować roztworami i maściami (Acyclovir, Zelenka, Solcoseryl). Pozwoli to uniknąć przylegania infekcji bakteryjnej, jak również przyspieszyć suszenie i wypadanie z elementów wysypki.

Jeśli mimo to patogenne mikroorganizmy przenikają do obszaru dotkniętego chorobą i powodują zapalenie bakterii, pacjentowi przepisuje się antybiotyki - stosuje się je doustnie i miejscowo jako maść.

Medycyna ludowa

Recepty tradycyjnej medycyny są dobre tylko jako pomoc, nie mogą być stosowane jako główna metoda leczenia. Nalewki, okłady i płyny pomogą złagodzić ból i swędzenie, wzmocnić układ odpornościowy, przyspieszyć powrót do zdrowia.

• Kompresuje z immortelle

Wziąć 200 ml wrzącej wody i wlać 20-30 g wysuszonego nieśmiertelnika, nałożyć niewielki ogień na 15 minut, następnie zdjąć z ognia i ostudzić. Po wyschnięciu bulionu należy go opróżnić.W gotowym narzędziu do zwilżenia paska z gazy i nałożenia na obolałe miejsca. Zabieg można wykonać 1-2 razy dziennie, zmniejszy to ból, zmniejszy swędzenie.

• Tarcie czosnku

Posiekać pojedynczą oczyszczoną główkę czosnku o dużych rozmiarach i wlać 200 ml nierafinowanego oleju, pozostawić mieszaninę na 24 godziny. Po wygaśnięciu dnia infuzja oleju zostaje przefiltrowana. Przechowywać w lodówce nie dłużej niż 3 miesiące. Gotowy olej należy delikatnie wcierać w chorobową skórę.

• Miód i aloes

Wymieszaj dwa składniki w równych proporcjach i wcieraj w obolałe miejsca lub ułóż balsamy.

• Kora wierzby

Wlać 200 ml wrzącej wody na dużą łyżkę pokruszonej kory i pozostawić na 40-60 minut, a następnie odcedzić. Weź 50-70 g trzy razy dziennie, najlepiej 10-15 minut przed posiłkami. Infuzja wzmocni układ odpornościowy, zwiększy reaktywność organizmu.

Regularnie stosując przepisy ludowe i nie zaniedbując porady lekarza prowadzącego, możesz szybko i bez konsekwencji pozbyć się półpasiec.

Komplikacje po półpasiec

W niektórych przypadkach mogą pojawić się powikłania opryszczki podczas leczenia lub po przebytej chorobie. Ryzyko ich wystąpienia jest znacznie większe u osób opóźniających lub całkowicie zaniedbujących leczenie choroby.

Możliwe powikłania:

• zapalenie nerwów;
• paraliż lub niedowład;
• niewyraźne widzenie (z uszkodzeniem nerwu wzrokowego);
• zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych;
• zapalenie płuc;
• patologia układu moczowo-płciowego.

Łagodna forma półpaśca zwykle ustępuje bez powikłań i konsekwencji, ale u osób z obniżoną odpornością objawy choroby mogą trwać przez całe życie.

Środki zapobiegawcze

Jako takie, zapobieganie półpaśca nie istnieje. Istnieje szczepionka, ale większość lekarzy twierdzi, że używanie jej jest niecelowe, ponieważ harmonogram szczepień jest już pełny, a patologia zwykle ustępuje łatwo i nie przynosi poważnych konsekwencji. Ponadto efekt szczepień jest krótkotrwały.

Jeśli dana osoba miała już ospę wietrzną, musi przestrzegać kilku zasad, aby nie ponownie aktywować wirusa:

• unikaj hipotermii;
• utrzymać odporność na odpowiednim poziomie;
• brak kontaktu z pacjentami z opryszczką lub ospą wietrzną przez 21 dni od początku wysypki;
• nie nadużywaj leków przeciwbakteryjnych;
• unikaj stresu.

Przy odpowiednim i szybkim leczeniu rokowanie półpaśca jest korzystne, a nawroty rzadko występują.