Właściwości lecznicze i przeciwwskazania kory dębu

Tradycyjna medycyna zna wiele sekretów zdrowia, urody i młodości. Jednym z najprostszych i najbardziej skutecznych leków "ze stu chorób" jest kora dębu, której lecznicze właściwości i przeciwwskazania powinny być znane każdemu, kto nie jest obojętny na własne zdrowie. Zdolność do właściwego korzystania z tego prostego narzędzia pomoże wzmocnić całe ciało jako całość i pozbyć się wielu chorób.

Właściwości lecznicze kory dębu

Wielu na próżno uważa kory dębu za przestarzały środek ludowy. W rzeczywistości ten składnik jest często zawarty w kompozycji różnych preparatów nowoczesnych środków farmaceutycznych. Wynika to ze szczególnego składu kory dębu, który zawiera:

  • związki białkowe, glukoza, flawonoidy;
  • garbniki;
  • pentozany;
  • pektyny;
  • katechiny.

 

Główną właściwością garbników, dzięki której są szeroko stosowane w medycynie - jest eliminacja szkodliwych skutków patogennych mikroorganizmów. To tłumaczy działanie przeciwzapalne i bakteriobójcze. Według różnych źródeł kora dębu zawiera od 15 do 20% tych substancji. Garbniki przyczyniają się również do usuwania zapalenia błony śluzowej i mają efekt hemostatyczny.

Pentosany są polisacharydami o właściwościach antygenowych. Pomagają w produkcji przeciwciał przeciwko pewnym typom bakterii i mikroorganizmów, mają działanie tonizujące i poprawiają układ odpornościowy. Pentosany hamują proces zapalny.

Pektyny to rodzaj polisacharydu, który ma pozytywny wpływ na przewód żołądkowo-jelitowy. Hamują wzrost mikroflory drobnoustrojów w jelicie, normalizują pracę układu trawiennego, przyczyniają się do przywrócenia prawidłowej mikroflory. Substancje te są stosowane zarówno do leczenia, jak i do zapobiegania chorobom przewodu pokarmowego, w tym zaburzeń związanych z kwasami (przewlekłe i erozyjne zapalenie żołądka, wrzody żołądka).


 

Katechiny są silnym przeciwutleniaczem niezbędnym do ochrony przed wolnymi rodnikami, spowalniają proces starzenia i ogólne wzmocnienie organizmu.

Właściwości kory dębu:

  • przeciwdrobnoustrojowy;
  • przeciwzapalne;
  • cierpki;
  • gojenie się ran;
  • hemostatyczny

 

Narzędzie jest używane w wielu gałęziach medycyny, a także z powodzeniem stosowane w kosmetologii, na przykład w celu wzmocnienia włosów i poprawy owłosienia głowy.

Katechiny zawarte w kompozycji zapewniają ochronę przed promieniowaniem.

Kora dębu jest dość trudna do przygotowania. Jakość surowców wykorzystywanych w leczeniu różnych chorób, specjalne wymagania, dzięki czemu łatwiej jest kupić wysuszoną i zmiażdżoną korę w dowolnej aptece.

Jakie choroby są używane?


Kora znalazła zastosowanie w różnych gałęziach medycyny. Jest stosowany zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie.

  1. Jako lek do podawania doustnego kora jest pobierana w przypadku rozstroju żołądka. Jako adiuwant może być stosowany nawet w chorobach zakaźnych przewodu pokarmowego, na przykład w przypadku grypy żołądkowej (jelitowej). Ze względu na właściwości ściągające i przeciwzapalne kora jest stosowana w zapaleniu żołądka, ale nie w fazie ostrej.
  2. Zewnętrznie wywar i napar z kory służy przyspieszeniu gojenia się ran i oparzeń. Działanie bakteriobójcze środka w tym przypadku pomaga uniknąć zakażenia rany.
  3. Płukanki do kory i maseczki do włosów przygotowuje się na bazie kory, które wzmacniają mieszki włosowe, promują szybki wzrost i mają pozytywny wpływ na skórę głowy, pomagając w leczeniu łupieżu.
  4. Jako kompresy i balsamy, narzędzie służy do nadmiernej potliwości, redukując potliwość i pomagając zwalczyć nieprzyjemny zapach potu.
  5. Innym wskazaniem do stosowania produktu jest kąpiel stóp i rąk w zakażeniach grzybiczych skóry i paznokci (grzybice i grzybica paznokci). Kora przyczynia się do denaturacji białek, pomagając w ten sposób pokonać chorobotwórczą mikroflorę.
  6. Z powodu tego samego działania grzybobójczego, narzędzie jest wykorzystywane w ginekologii, w celu zwalczania pleśniawki i przywrócenia mikroflory pochwy.
  7. Główne wskazania do stosowania to choroby jamy ustnej i dziąseł. Ponadto ekstrakt z kory dębowej zawarty jest w zestawie najskuteczniejszych płukanek i past do zębów prezentowanych w aptekach. To narzędzie jest zalecane do stosowania w chorobach przyzębia, krwawiących dziąseł, zapaleniu dziąseł i zapaleniu jamy ustnej.
  8. Napary i odwary można stosować do płukania gardła zapaleniem migdałków, dzięki właściwościom antyseptycznym i ściągającym.

Kora dębu z biegunką powinna być używana z zachowaniem ostrożności. Długotrwałe przyjmowanie może prowadzić do zmniejszenia kwasowości soku żołądkowego. W przypadku zaparć infuzje i odwary kory są zabronione.

Kora dębu: instrukcje użytkowania


Korzystanie z narzędzia jest dość proste, najważniejsze jest prawidłowe przygotowanie leku. Łatwiej jest kupić surowce w aptece, ponieważ samemu samemu je zbierać. Do leczenia używanego:

  • napar lub wywar;
  • nalewka alkoholowa (ekstrakt);
  • maść z suszonej kory.

 

Infuzję i odwary stosuje się do spożycia, płukania jamy ustnej, douching i pielęgnacji włosów. Nalewka z alkoholu jest lekarstwem na biegunkę i działanie jelitowe.

Wiele osób zaleca stosowanie nalewki alkoholowej do zwalczania trądziku na twarzy, ale należy ją stosować punktowo. W przeciwnym razie możesz "wypalić" skórę alkoholem.

Maść z kory służy do przywracania skórze ran i oparzeń. Przyspiesza regenerację, pomaga zapobiegać tworzeniu się blizny.

Napar i wywar

Najprostszym sposobem przygotowania leku jest napar. Gotuj to niepotrzebnie. Aby konieczne było napełnienie surowca wrzącą wodą, przykryj i zawiń ręcznikiem. Infuzję należy podać na dwie godziny. Najłatwiejszy sposób przygotowania infuzji w termosie. Zalecane proporcje to 2 części surowców na 5 części wody.Instrukcja stosowania w uniwersalnym - na łyżkę do wlewu 4 razy dziennie. Ten schemat jest praktykowany z biegunką i innymi zaburzeniami przewodu żołądkowo-jelitowego.

Bulion jest bardziej skoncentrowany. Zaleca się stosowanie do płukania jamy ustnej i gardła z dławicą piersiową. Aby przygotować, wziąć 1 część surowców na 10 części wody i gotować na małym ogniu przez 15-20 minut. Jednocześnie ważne jest, aby nie dopuścić do stałego gotowania leku. Po 20 minutach produkt przykrywa się pokrywką i pozostawia do całkowitego ochłodzenia.


 

W przypadku biegunki i biegunki łyżeczkę wypija się do 6 razy dziennie. Płukać jamę ustną lub gardło dwa razy dziennie. Kukurydzą dębową na dziąsła można również stosować jako aplikacje. W tym celu bawełniany wacik jest zwilżany w bulionie i aplikowany na obszary zapalne przez 5 minut.

Gdy nadmierna potliwość używa płynów lub okładów. Aby to zrobić, zwilż gazy lub bandaż w bulionie i przymocuj go do obszaru z nadmierną potliwością przez 10 minut. Kiedy pocenie się stóp i grzybów stóp używanych kąpieli. W 4 litrach gorącej wody rozpuszczam szklankę bulionu i kładę stopy na 20 minut.

Nalewka z alkoholu lub ekstrakt z kory dębu

Dokładne proporcje do tworzenia nalewek każdy z nich. Istnieją dwie receptury - bardziej skoncentrowane (40 g surowców na 100 ml alkoholu) i delikatne (dwie łyżki stołowe na 200 ml wódki). Składniki muszą być zmieszane w nieprzezroczystym szklanym pojemniku, zamknięte pokrywką i pozostawione na dwa tygodnie w ciemnym pomieszczeniu. Zbiornik należy codziennie trząść.

Skoncentrowana kompozycja nazywa się ekstraktem. W przypadku biegunki, 10 kropli przyjmuje się dwa razy dziennie. Jeśli nalewka została przygotowana na wódkę, dawka jest podwojona - 20 kropli rano i wieczorem.

Kora Maści

Aby przygotować maść, konieczne jest wstępne zmielenie skorupy w proszek w blenderze lub młynku do kawy. Istnieje kilka przepisów na jego przygotowanie.

  1. W przypadku oparzeń i powierzchownych ran stosuje się środek na bazie masła. Aby to zrobić, należy lekko rozgrzać olej i wlać do niego 10 g rozdrobnionego proszku z kory. Następnie mieszaninę należy gotować w kąpieli wodnej przez pół godziny. Maść wlewa się do wygodnego słoika i przechowuje w lodówce. Użyj - w razie potrzeby, ponieważ w przypadku stosowania zewnętrznego ryzyko działań niepożądanych jest minimalne.
  2. W przypadku zapalenia skóry, grzybic i odleżyn stosować maść z cynkiem. Półtorej łyżki sproszkowanej kory wlewa się 50 ml wrzącej wody i wlewa przez godzinę. Następnie produkt miesza się ze 100 ml maści cynkowej. Lek stosuje się do obszarów problemowych pod kompresją przez 5 minut, a następnie zmywa wodą.

Kory dębu nie stosuje się w leczeniu łuszczycy i wyprysku alergicznego, ponieważ może to prowadzić do zaostrzenia choroby.

Aplikacja na twarz i włosy

Do pielęgnacji skóry problematycznej możesz użyć balsamu. Aby to zrobić, musisz przygotować nalewkę alkoholową zgodnie z powyższą recepturą i wymieszać ją z wodą w stosunku 1:10. Narzędzie jest zalecane dla nastoletniej skóry.


 

W starszym wieku nalewka może być używana kropkowana, gdy pojawiają się stany zapalne na twarzy. W tym przypadku lek miesza się na pół z wodą, a następnie nakłada się go wacikiem ściśle na pryszcz.

Do wykańczania włosów lub infuzji. Po prostu spłukują włosy za każdym razem po umyciu.

Kora dębowa jest bardziej odpowiednia dla brązowowłosych kobiet i brunetek, ponieważ ma lekki efekt barwienia. Co więcej, codzienne płukanie stężonym wywaru (50 g kory na 2 litry wrzącej wody) nadadzą włosom trwały odcień kasztanowca.

W przypadku wypadania włosów produkt nakłada się na skórę głowy przez dwie godziny, a następnie zmywa wodą.Doskonałym remedium na wypadanie włosów jest mieszanka gorącego oleju łopianu z wywarką kory dębu, pobraną w równych proporcjach. Maskę należy trzymać przez 2-3 godziny.

Korzyści i szkody w czasie ciąży


Narzędzie może być używane do douching pochwy z pleśniawki i dysbiozy (bakteryjne zapalenie pochwy), w tym kobiet w ciąży. W tym celu należy użyć wlewu, douching odbywa się od dwóch do czterech razy dziennie.

Przed użyciem tej metody należy skonsultować się z lekarzem.

Ciąża jest bezwzględnym przeciwwskazaniem do wewnętrznego spożycia nalewki, wywaru lub naparu kory dębu. Wynika to z faktu, że wszelkie leki ziołowe są potencjalnie niebezpieczne ryzyko poprawy tonu macicy.


 

Pomimo dużej liczby właściwości leczniczych i niezaprzeczalnych korzyści zdrowotnych, kora dębu powinna być stosowana ostrożnie. Wśród przeciwwskazań:

  • ciągły odbiór przez ponad dwa tygodnie;
  • indywidualna nietolerancja;
  • wiek do trzech lat;
  • ciąża;
  • zaparcie;
  • hemoroidy;
  • wrzód lub erozyjne zapalenie błony śluzowej żołądka w okresie zaostrzenia.

 

Należy pamiętać, że żaden środek leczniczy nie może zastąpić odpowiedniej terapii zalecanej przez wykwalifikowanego specjalistę. Przed samodzielnym leczeniem należy skonsultować się z lekarzem.